Liggen op de Alpe d'Huez
Gepubliceerd op 16 mei 2002 00:00
(132 keer bekeken) 0
Snel liggen dan wel, want de liggers waren zeer snel op deze rit. Bij het artikel in de Leeuwarder Courant staat een foto. In het uitgebreide bericht vindt u een verslag.
dus hier een stukje van hoe het ging: We waren daar met zijn 3-en als ligfietsers (in een groep van 290 man), Tom
Hospes, Hilbrand- en Harmen Westra. Er waren verschillende clinics van te voren georganiseerd met begeleiding van Henny Kuiper (die de etappe 2 maal won). Meneer Kuiper wist ons te vertellen dat we het heel zwaar zouden krijgen, dit was de 2e tocht met zoveel man en in de vorige was er ook een ligger bij deze had het haast niet kunnen volbrengen.
Hij vroeg ons telkens of wij het we nog wel zeker mee wilden gaan..... maar wij zijn volhouders en wisten zeker dat er met een ligfiets best wel te klimmen valt.
Echter door de negatieve uitlatingen van Henny Kuiper was de rest van de groep erg gespannen hoe wij het zouden doen.
We hadden voor de rit (en
na een lange bus reis) een dag de tijd om te wennen en we kwamen er al snel achter dat het zitje zo ver mogelijk voor over moest. Eigenlijk viel het ons mee, qua spieren konden we het wel uit houden dus we hadden zin in de dag die er op zou volgen. We startten om de minuut wij zaten in groep 12 en na de
start konden we aan de 21 bochten tellende rit beginnen. We hadden van te voren afgesproken: "wat er ook gebeurt altijd blijven
lachen", want we wilden een goeie indruk achter laten en het vooroordeel voorgoed de wereld uit helpen!
Nu, de eerste afvallers waren er al snel en in bocht 2 zaten al mensen aan de kant, dit snapte ik niet want het ging bij mij prima we hadden van te voren al gezien dat we de buitenbocht moesten nemen
zodat je een klein rust punt had en de hart slag even kon zakken, na ongeveer 30 minuten moest ik even stoppen want ik was helemaal buiten adem. Dit kwam mede door
mijn te zware verzet (44 - 26) dit duurde een minuutje en heb dit na een half uur weer even moeten doen. De andere twee waren gelukkiger wat het verzet betreft en hebben geen 1 keer hoeven stoppen. Hoe verder we boven kwamen hoe meer mensen aan de kant die het niet meer konden befietsen. Deze waren zwaar onder de indruk van onze prestatie en sommige klapten zelf voor ons. Het stukje
respect van de racefietsers voor de ligfietsers was dus geboren.
Helaas was meneer
Kuiper na de succes volle finish nergens meer te bekennen. Het leek wel of hij
ons niet wilde zien hij ontliep ons steeds, want al zijn uitspraken waren immers in 1 klap door ons van tafel geveegd! Pas toen we hem er zelf op aan spraken kwam er enige waardering naar boven maar er kon geen felicitatie vanaf, ik denk dat jullie wel kunnen begrijpen dat ik geen handtekening wou op mijn verdiende Alpe D'Huez shirt!
De tijden: Tom 1.30,49 (Stinger) (op de foto) Hilbrand 1.37,37 (Hurricane) (2 korte stops) Harmen 1.53,23 (Hurricane) de snelste (race fietser) deed het in 55 min., de langzaamste in bijna 3 uur. Volgende keer gaan we weer en weten nu dat we op onze hartslag moeten trainen.
Dan kan het nog wel sneller dat voelden we alle drie!
Voor de mensen die de bergen in gaan: zet het zitje zo ver mogelijk omhoog, een bergverzet kan ook geen kwaad en voor de racers: ga hardlopen want dit is volgens mij de enige manier hoe je het hart en je long inhoud goed kunt trainen!
ingezonden door: Hilbrand Westra
Zie ook:
Reacties (0)