Erik Snel:
Sinds zomer 2001 is een route van 6000 km beschikbaar rondom de Noordzee. De route begint in Noorwegen (vanaf het veer uit de UK) bij
Oslo en loopt dan helemaal langs de kust naar Zweden. Kijk even op http://www.northsea-cycle.com/.
De veldheerroute is een route die ik iedereen van harte kan afraden. Deze route loopt langs de paden waarop vroeger de legers zich verplaatsten. Deze paden zijn intact, maar voor een behoorlijk deel gevuld met gravel en grind. Het valt te berijden met een gewone fiets of mountain bike, met een ligfiets is het geen pretje.
Minko Oh:
Deze zomer ben ik naar Noorwegen geligfietst (tot Lofoten, een eilandengroep boven de poolcirkel). Gestart vanuit het Duitse waddeneiland Sylt, langs de Deense westkust (de Noordzeeroute) naar Frederikshavn. Hier de boot naar Oslo genomen. Aanrader is Stenaline, waar je al voor slechts
30 piek een enkeltje Oslo kunt kopen. De concurrent Color line is een stuk duurder (ca. 100 piek voor een overtocht). Op de terugweg was de Stenaline echter dagenlang volgeboekt, van tevoren boeken verdient dus aanbeveling.
In Denemarken vond ik de onverharde fietspaden, die uit rul grind bestaan, vaak erg lastig te berijden. Mijn voorband (20" continental top touring) liep geregeld vast in het grind. Volgende keer misschien toch een band met
breder loopvlak monteren (45 mm?). De gravelwegen in Noorwegen waren over het algemeen wel goed te doen. In Noorwegen zal je geregeld stevig moeten
klimmen, al zijn de cols er niet zo zwaar als in de Alpen. Meer over mijn tocht is te vinden op
http:/home.wanadoo.nl/moh
En luddo Oh volgt:
Ik heb het stuk van Stavanger tot Sognefjord gefietst (nog zonder ligfiets).
De bergen zijn stevig: 1000 meter hoogte verschil in 10 tot 20 km, maar wel te doen. De klimmen zijn vaak tussen de 5 - 7 %.
De Rallerveien is fraai maar slechts in augustus bereidbaar vanwege sneeuwval. Deze weg is onverhard en sommige stukken zijn totaal niet te fietsen en moet je lopen. Met name de afdaling of klim naar Flam is supersteil.
Jan Brands:
Ik heb in de zomer van 2000 met mijn flevoracer in Zuid-Noorwegen rondgereden (alles bij elkaar ongeveer 1000km).
Ik ben met de auto naar Noord-Denemarken gereden, dus ik kan je geen zinvolle tips geven over de aanvaarroute.
Stavanger en direkte omgeving is niet echt bijzonder (weet ik van eerdere bezoeken aan Noorwegen. Verder is de route langs de kust
waarschijnlijk vrij druk met verkeer richting Stavanger, denk ik.
Ik kan wel vertellen wat ik zelf gedaan heb:
Ik kwam aan in Kristiansand ben vanaf daar naar het noorden gereden (weg 9). Dat is een vrij rustige weg (zoals veel wegen in het binnenland van Noorwegen). Die weg is vrijwel vlak voor Noorse begrippen, pas aan het eind vlakbij Haukeligrend begint hij merkbaar te stijgen. in dat gedeelte van Noorwegen lopen (vrijwel) alle dalen noord-zuid, dus als je oost-west wilt reizen, betekent dat automatisch stevige klimmetjes (het is vaak steil, maar niet zo hoog).
In Haukeligrend, aan het eind van de A9, ben ik naar het westen gegaan, de E134 op. Dat is een mooie, brede, gladde asfaltweg met tamelijk wat
verkeer, maar niet vervelend veel.
De Noren rijden safe en passeren je alleen als het echt kan; ze hebben er ook geen problemen mee om kilometers lang achter je aan te rijden...
Je stijgt dan tot zo'n 1400m en moet 2 pasjes over (je mag met de fiets niet door de kilometerslange tunnesl). Dat waren best zware klimmen vond ik. Maar het is echt een geweldige ervaring om daar tussen de sneeuwhopen van vele meters hoog door te rijden :-)
Daarna komt er een stuk dat langzaam daalt. Bij Kyrping worden fietsers over de oude weg geleid, waardoor je vlak langs de fjordrand rijdt
zonder verkeer tegen te komen (wel veel heuveltjes). Ik ben toen afgeslagen naar Skaanevik (weg 48) met als doel via een aantal eilandjes naar Bergen te reizen. Dat ging perfekt: veerponten Skaanevik-Holmedal, Bjelland-Leirvik en Sandvika-Halhjem. Het stuk over
het eiland Stord rijdt zeer relaxt. Daarna het laatste stukje tot aan Bergen. Daar wordt het steeds drukker met verkeer, maar in het weekend
is het toch heel rustig. Alles bij elkaar was dat een tocht van een week fietsen. Later ben ik met de trein (fiets mee) naar Geilo gereisd. Vanaf daar naar Larvik gefietst. Gaat na de 3 heuvelruggen bij Geilo (tot 8% stijging) vrijwel konstant bergaf tot aan de kust :-) Een heel lekker stuk om te fietsen. Dat kostte mij slechts 3 dagen.
Van Bergen naar Voss kun je niet fietsen. De tunnels in de E16 zijn namelijk verboden voor fietsers. Het gebied in de omgeving van Myrdal is schitterend. Maar slechts geschikt voor mountainbikes (misschien dat het met een Optima Condor ook kan). Er zijn geen wegen daar, alleen gravelpaden. Verder moet je ervan uitgaan dat er waarschijnlijk wel een meter sneeuw ligt op die hoogte hartje zomer.
Zuidwaarts via Rodberg en Kongsberg naar Larvik
Die route heb ik dus ook gedaan. Schitterend, vooral als je ervan houdt om staafkerkjes te bezoeken: er staan er heel wat langs die route (als je ze allemaal wilt zien, moet je regelmatig wel flink omrijden, waar ik niet zo'n zin in had).
Wat ik verder nog kan vermelden: de wegen zijn goed (geen lekke banden gehad), het wegdek is vaak vrij ruw, waardoor je banden merkbaar sneller
slijten, fietspaden in dorpjes kun je beter vermijden, die hebben de neiging plots af te buigen (maar dat leer je vanzelf wel). De
verkeersregels in Noorwegen m.b.t. fietsen zijn ook vemeldenswaardig: op de stoep tel je als voetganger, dus nooit voorrang, maar op de weg tel
je als auto... Verwarrend, maar soms handig: in Oslo (daar was ik met Pinksteren) reed ik bergop vaak op de stoep en bergaf op de weg, eenrichtingsstraten kun je toch van de verkeerde kant in, als je op de stoep gaat rijden.
21 nov 2001 00:00
Nick Kram, een bewoner van Noorwegen meldt het volgende:
Intussen hebben zijn er al een aantal reacties Jan Brands beschrijft de beste en mooiste weg van Kristiansand naar Bergen gewezen. Het dal van weg nr. 9 is vrij belangrijk om te onthouden, dit is namelijk het enige 'gletscher-dal' vanaf de zuidkust en daarom heel netjes egaal geslepen. Alle andere dalen vanaf de zuidpunt zijn 'rivier-dalen' en veel meer berg-en-dal. Weg nr. 9 naar Evje is een goede start om aan het klimmen te wennen.
Wat betreft de weg Voss - Myrdal - Finse - Haugastøl, dit is de zgn. 'Rallarveg', de weg die gebruikt werd tijdens de bouw (1898-1909)
van de spoorlijn Oslo - Bergen (een rallar is een (spoor) wegenbouwer). Deze weg is dus oud en vervallen en is heel veel jaren nooit gebruikt, behalve voor wat plaatselijk verkeer. Totdat de
mountainbike met dikke noppenband het mogelijk maakte over deze weg te fietsen. Nu is het erg populair en fietsen er zo'n 20.000 mensen
over de weg in de 2- 2½ maand dat hij berijdbaar is. 'Berijdbaar' betekent wel dat je er op moet rekenen soms behoorlijke stukken de fiets door sneeuwpartijen moet sleuren. Definitief een no-no voor een ligfiets met volle bepakking. Maar ... de rallarveg heeft een zijtak (zoals een van de Wizard-brothers noemde) van Myrdal naar Flåm en
dat is een van de mooiste fietsritjes in de wereld (nou ja, ik ben natuurlijk wat subjectief ;-). Als je, zoals Jan, de trein vanuit Bergen neemt kun je in Myrdal stoppen, een MTB huren, dat tochtje maken en met een treintje weer omhoog gebracht worden. Heel mooi.
In plaats van naar Larvik en met de boot terug naar Denemarken, kun iets noordelijker naar Sandefjord gaan en een boot naar Strømstad
in Zweden nemen en vandaar verder afzakken naar Gotenburg of zo.
Wat betreft Denemarken (daar ga ik naar toe als ik lekker wil fietsen ;-) ipv de kl*r*bergen) daar hebben ze heel goede nationale en lokale bewegwijzerde fietsroutes. In N-Z richting door Jutland zijn er 3 hoofdroutes, een westkust, een oostkust en de veldheer-route in het midden. Gratis brochure te verkrijgen bij de touristinfo
met alle routes erop, er zijn ook (vrij dure) detailkaarten per provincie verkrijgbaar.
Websites hier zijn jammer genoeg veelal in het noors, maar met wat goede wil (en wat nederlands-engels-duits) kun je er best wat van maken. Maar (bijna) de hele bevolking spreekt engels, dus taal is geen probleem als je hier bent.
En er kunnen gerust vragen in het engels gestuurd worden naar de mailinglijst van de noorse ligfietsvereniging: nhpv@yahoogroups.com
antwoorden (3)
Hieronder volgen wat tips:
Erik Snel:
Sinds zomer 2001 is een route van 6000 km beschikbaar rondom de Noordzee. De route begint in Noorwegen (vanaf het veer uit de UK) bij
Oslo en loopt dan helemaal langs de kust naar Zweden. Kijk even op http://www.northsea-cycle.com/.
De veldheerroute is een route die ik iedereen van harte kan afraden. Deze route loopt langs de paden waarop vroeger de legers zich verplaatsten. Deze paden zijn intact, maar voor een behoorlijk deel gevuld met gravel en grind. Het valt te berijden met een gewone fiets of mountain bike, met een ligfiets is het geen pretje.
Minko Oh:
Deze zomer ben ik naar Noorwegen geligfietst (tot Lofoten, een eilandengroep boven de poolcirkel). Gestart vanuit het Duitse waddeneiland Sylt, langs de Deense westkust (de Noordzeeroute) naar Frederikshavn. Hier de boot naar Oslo genomen. Aanrader is Stenaline, waar je al voor slechts
30 piek een enkeltje Oslo kunt kopen. De concurrent Color line is een stuk duurder (ca. 100 piek voor een overtocht). Op de terugweg was de Stenaline echter dagenlang volgeboekt, van tevoren boeken verdient dus aanbeveling.
In Denemarken vond ik de onverharde fietspaden, die uit rul grind bestaan, vaak erg lastig te berijden. Mijn voorband (20" continental top touring) liep geregeld vast in het grind. Volgende keer misschien toch een band met
breder loopvlak monteren (45 mm?). De gravelwegen in Noorwegen waren over het algemeen wel goed te doen. In Noorwegen zal je geregeld stevig moeten
klimmen, al zijn de cols er niet zo zwaar als in de Alpen. Meer over mijn tocht is te vinden op
http:/home.wanadoo.nl/moh
En luddo Oh volgt:
Ik heb het stuk van Stavanger tot Sognefjord gefietst (nog zonder ligfiets).
De bergen zijn stevig: 1000 meter hoogte verschil in 10 tot 20 km, maar wel te doen. De klimmen zijn vaak tussen de 5 - 7 %.
De Rallerveien is fraai maar slechts in augustus bereidbaar vanwege sneeuwval. Deze weg is onverhard en sommige stukken zijn totaal niet te fietsen en moet je lopen. Met name de afdaling of klim naar Flam is supersteil.
Meer op mijn pagina: http://www.geocities.com/Baja/2572
Jan Brands:
Ik heb in de zomer van 2000 met mijn flevoracer in Zuid-Noorwegen rondgereden (alles bij elkaar ongeveer 1000km).
Ik ben met de auto naar Noord-Denemarken gereden, dus ik kan je geen zinvolle tips geven over de aanvaarroute.
Stavanger en direkte omgeving is niet echt bijzonder (weet ik van eerdere bezoeken aan Noorwegen. Verder is de route langs de kust
waarschijnlijk vrij druk met verkeer richting Stavanger, denk ik.
Ik kan wel vertellen wat ik zelf gedaan heb:
Ik kwam aan in Kristiansand ben vanaf daar naar het noorden gereden (weg 9). Dat is een vrij rustige weg (zoals veel wegen in het binnenland van Noorwegen). Die weg is vrijwel vlak voor Noorse begrippen, pas aan het eind vlakbij Haukeligrend begint hij merkbaar te stijgen. in dat gedeelte van Noorwegen lopen (vrijwel) alle dalen noord-zuid, dus als je oost-west wilt reizen, betekent dat automatisch stevige klimmetjes (het is vaak steil, maar niet zo hoog).
In Haukeligrend, aan het eind van de A9, ben ik naar het westen gegaan, de E134 op. Dat is een mooie, brede, gladde asfaltweg met tamelijk wat
verkeer, maar niet vervelend veel.
De Noren rijden safe en passeren je alleen als het echt kan; ze hebben er ook geen problemen mee om kilometers lang achter je aan te rijden...
Je stijgt dan tot zo'n 1400m en moet 2 pasjes over (je mag met de fiets niet door de kilometerslange tunnesl). Dat waren best zware klimmen vond ik. Maar het is echt een geweldige ervaring om daar tussen de sneeuwhopen van vele meters hoog door te rijden :-)
Daarna komt er een stuk dat langzaam daalt. Bij Kyrping worden fietsers over de oude weg geleid, waardoor je vlak langs de fjordrand rijdt
zonder verkeer tegen te komen (wel veel heuveltjes). Ik ben toen afgeslagen naar Skaanevik (weg 48) met als doel via een aantal eilandjes naar Bergen te reizen. Dat ging perfekt: veerponten Skaanevik-Holmedal, Bjelland-Leirvik en Sandvika-Halhjem. Het stuk over
het eiland Stord rijdt zeer relaxt. Daarna het laatste stukje tot aan Bergen. Daar wordt het steeds drukker met verkeer, maar in het weekend
is het toch heel rustig. Alles bij elkaar was dat een tocht van een week fietsen. Later ben ik met de trein (fiets mee) naar Geilo gereisd. Vanaf daar naar Larvik gefietst. Gaat na de 3 heuvelruggen bij Geilo (tot 8% stijging) vrijwel konstant bergaf tot aan de kust :-) Een heel lekker stuk om te fietsen. Dat kostte mij slechts 3 dagen.
Van Bergen naar Voss kun je niet fietsen. De tunnels in de E16 zijn namelijk verboden voor fietsers. Het gebied in de omgeving van Myrdal is schitterend. Maar slechts geschikt voor mountainbikes (misschien dat het met een Optima Condor ook kan). Er zijn geen wegen daar, alleen gravelpaden. Verder moet je ervan uitgaan dat er waarschijnlijk wel een meter sneeuw ligt op die hoogte hartje zomer.
Zuidwaarts via Rodberg en Kongsberg naar Larvik
Die route heb ik dus ook gedaan. Schitterend, vooral als je ervan houdt om staafkerkjes te bezoeken: er staan er heel wat langs die route (als je ze allemaal wilt zien, moet je regelmatig wel flink omrijden, waar ik niet zo'n zin in had).
Wat ik verder nog kan vermelden: de wegen zijn goed (geen lekke banden gehad), het wegdek is vaak vrij ruw, waardoor je banden merkbaar sneller
slijten, fietspaden in dorpjes kun je beter vermijden, die hebben de neiging plots af te buigen (maar dat leer je vanzelf wel). De
verkeersregels in Noorwegen m.b.t. fietsen zijn ook vemeldenswaardig: op de stoep tel je als voetganger, dus nooit voorrang, maar op de weg tel
je als auto... Verwarrend, maar soms handig: in Oslo (daar was ik met Pinksteren) reed ik bergop vaak op de stoep en bergaf op de weg, eenrichtingsstraten kun je toch van de verkeerde kant in, als je op de stoep gaat rijden.
21 nov 2001 00:00
Nick Kram, een bewoner van Noorwegen meldt het volgende:
Intussen hebben zijn er al een aantal reacties Jan Brands beschrijft de beste en mooiste weg van Kristiansand naar Bergen gewezen. Het dal van weg nr. 9 is vrij belangrijk om te onthouden, dit is namelijk het enige 'gletscher-dal' vanaf de zuidkust en daarom heel netjes egaal geslepen. Alle andere dalen vanaf de zuidpunt zijn 'rivier-dalen' en veel meer berg-en-dal. Weg nr. 9 naar Evje is een goede start om aan het klimmen te wennen.
Wat betreft de weg Voss - Myrdal - Finse - Haugastøl, dit is de zgn. 'Rallarveg', de weg die gebruikt werd tijdens de bouw (1898-1909)
van de spoorlijn Oslo - Bergen (een rallar is een (spoor) wegenbouwer). Deze weg is dus oud en vervallen en is heel veel jaren nooit gebruikt, behalve voor wat plaatselijk verkeer. Totdat de
mountainbike met dikke noppenband het mogelijk maakte over deze weg te fietsen. Nu is het erg populair en fietsen er zo'n 20.000 mensen
over de weg in de 2- 2½ maand dat hij berijdbaar is. 'Berijdbaar' betekent wel dat je er op moet rekenen soms behoorlijke stukken de fiets door sneeuwpartijen moet sleuren. Definitief een no-no voor een ligfiets met volle bepakking. Maar ... de rallarveg heeft een zijtak (zoals een van de Wizard-brothers noemde) van Myrdal naar Flåm en
dat is een van de mooiste fietsritjes in de wereld (nou ja, ik ben natuurlijk wat subjectief ;-). Als je, zoals Jan, de trein vanuit Bergen neemt kun je in Myrdal stoppen, een MTB huren, dat tochtje maken en met een treintje weer omhoog gebracht worden. Heel mooi.
In plaats van naar Larvik en met de boot terug naar Denemarken, kun iets noordelijker naar Sandefjord gaan en een boot naar Strømstad
in Zweden nemen en vandaar verder afzakken naar Gotenburg of zo.
Wat betreft Denemarken (daar ga ik naar toe als ik lekker wil fietsen ;-) ipv de kl*r*bergen) daar hebben ze heel goede nationale en lokale bewegwijzerde fietsroutes. In N-Z richting door Jutland zijn er 3 hoofdroutes, een westkust, een oostkust en de veldheer-route in het midden. Gratis brochure te verkrijgen bij de touristinfo
met alle routes erop, er zijn ook (vrij dure) detailkaarten per provincie verkrijgbaar.
Websites hier zijn jammer genoeg veelal in het noors, maar met wat goede wil (en wat nederlands-engels-duits) kun je er best wat van maken. Maar (bijna) de hele bevolking spreekt engels, dus taal is geen probleem als je hier bent.
En er kunnen gerust vragen in het engels gestuurd worden naar de mailinglijst van de noorse ligfietsvereniging: nhpv@yahoogroups.com
21 nov 2001 00:00
Zie voor een reisverslag van een ligfietsvakantie in Noorwegen http://home.wanadoo.nl/moh
03 mrt 2003 00:00