Achterderailleurs kunnen worden geschakeld met diverse shifters, 'verstellers' in het nederlands.
- Draaischakelaars
Deze zijn gemonteerd aan het handvat en schakelen
gaat door met de vuist een draaiende beweging te maken.
Voordeel is dat het redelijk intuitief werkt,
en je handen aan het stuur kunnen blijven bij het schakelen. Nadeel is dat de klikjes ook wat meer
speling hebben, draaien gaat soms zwaar. Bij nat weer hebben de handen niet altijd grip op het rubber. Bij veel schakelen kunnen de veertjes
in de shifter slijten. Sommige examplaren hebben
ook het probleem dat ze bij het hangen van de
handen aan het stuur uiteindelijk uit elkaar
vallen. Wellicht dat iemand met ervaring met
de nieuwere modellen hier commentaar op kan
leveren.
- Bar-end shifters
Deze zijn het eenvoudigste, een hendel wordt naar voor en achter bewogen, en op bepaalde standen vastgehouden. Zelf heb ik er weinig ervaring mee.
Wel heb ik begrepen dat ze op sommige
onderstuur-fietsen gemakkelijk te beschadigen zijn bij een val.
- Push-pull shifters
Deze hangen onder het handvat, en kunnen met
de wijsvinger opschakelen, en met de duim
terugschakelen. Opschakelen gaat erg licht en
snel, een enkele versnelling terug is kost
met de duimshifter weinig inspanning. Bij terugschakelen van vele versnellingen
bij flink afremmen heeft men soms een flinke
duim nodig, maar doordat de shifter vlakbij het handvat zit is dit makkelijker. Bovendien
is de push-pull shifter de enige waarmee tegelijkertijd met dezelde hand nauwkeurig
de remkracht valt te doseren met de vingers (denk aan regenachtig weer), en in 2 of drie slagen met
de duim alle 9 versnellingen terugschakelen. Dit is wel zo comfortabel en veilig, je moet op elk moment jezelf kunnen verplaatsen mocht je in een
bepaalde verkeerssituatie komen.
antwoorden (1)
Achterderailleurs kunnen worden geschakeld met diverse shifters, 'verstellers' in het nederlands.
- Draaischakelaars
Deze zijn gemonteerd aan het handvat en schakelen
gaat door met de vuist een draaiende beweging te maken.
Voordeel is dat het redelijk intuitief werkt,
en je handen aan het stuur kunnen blijven bij het schakelen. Nadeel is dat de klikjes ook wat meer
speling hebben, draaien gaat soms zwaar. Bij nat weer hebben de handen niet altijd grip op het rubber. Bij veel schakelen kunnen de veertjes
in de shifter slijten. Sommige examplaren hebben
ook het probleem dat ze bij het hangen van de
handen aan het stuur uiteindelijk uit elkaar
vallen. Wellicht dat iemand met ervaring met
de nieuwere modellen hier commentaar op kan
leveren.
- Bar-end shifters
Deze zijn het eenvoudigste, een hendel wordt naar voor en achter bewogen, en op bepaalde standen vastgehouden. Zelf heb ik er weinig ervaring mee.
Wel heb ik begrepen dat ze op sommige
onderstuur-fietsen gemakkelijk te beschadigen zijn bij een val.
- Push-pull shifters
Deze hangen onder het handvat, en kunnen met
de wijsvinger opschakelen, en met de duim
terugschakelen. Opschakelen gaat erg licht en
snel, een enkele versnelling terug is kost
met de duimshifter weinig inspanning. Bij terugschakelen van vele versnellingen
bij flink afremmen heeft men soms een flinke
duim nodig, maar doordat de shifter vlakbij het handvat zit is dit makkelijker. Bovendien
is de push-pull shifter de enige waarmee tegelijkertijd met dezelde hand nauwkeurig
de remkracht valt te doseren met de vingers (denk aan regenachtig weer), en in 2 of drie slagen met
de duim alle 9 versnellingen terugschakelen. Dit is wel zo comfortabel en veilig, je moet op elk moment jezelf kunnen verplaatsen mocht je in een
bepaalde verkeerssituatie komen.
markjan, 11 jun 2003 00:00