Alize 24 Trike

Sinds juni 2014 heb ik het genoegen de Challenge Alizé te gebruiken. Nu na ruim 600 km fietsen ben ik in staat om meer snelheid te ontwikkelen. De fiets ligt als een blok op de weg en stuurt voortreffelijk in snel genomen korte bochten. Het enige is het wringen van de voorbanden bij hoge snelheid in korte bochten. Het meehangen in de bochten maakt het een stuk comfortabeler. Het grote nadeel van een trike is wel de oneffenheden in het wegdek. Elk wiel reageert individueel op de oneffenheid. Vlakke fietspaden zijn uiteraard het prettigst.
De belangrijkste beperkingen die ik tot nog toe tegengekomen ben is de infrastructuur van de meeste fietspaden. Haakse kruisingen die je verplichten hard af te remmen, paaltjes in het midden van een fietspad, liefst na een onoverzichtelijke bocht. Verder zijn de breedtes van de fietspaden niet altijd je van het. In de bossen en heides rond Ede liggen veel fietspaden. Veel daarvan zijn uitgevoerd in vlak beton met een breedte van 1,20 m. Breed genoeg om een enkele fietser te kunnen passeren. Helaas zijn de oudere geasfalteerde paden niet breder dan 1 m, waardoor je met je spoorbreedte van 83 cm geen mogelijkheden hebt rechtop fietsers te passeren. En dan is het fietspad lang.
Ondertussen heb ik een redelijke afkeer ontwikkeld voor de trapondersteunde fietsgebruikers. Zij fietsen op hun dooie akkertje (met weinig of geen inspanning) een helling op terwijl ik redelijke inspanning moet leveren. Nadat ze mij gepasseerd zijn, en na enkele honderden meters het pad helling afwaarts gaat, zijn ze mij glad vergeten. Zij rijden dan maximaal 25 km/u (anders moeten ze zelf de inspanning leveren), en dan kom ik moeiteloos met 35 km/u achter hen aan. Zie dan nog maar de ruimte te krijgen om ze te passeren.
Langzaamaan lukt het me om ze helling op voor te blijven.
Nico-on-trike

Ps,
Ik ben helemaal verknocht aan mijn Alizé.
Prettig fietsen naar mijn werk, 22,5 km enkele reis met voldoende hoogteverschillen om er eens flink tegenaan te gaan.
En...., geen zadelpijn!
Nico-on-trike