Seiran 24 / Seiran 26

Ik heb de fiets nu een jaar. De fiets is matzwart, met onderstuur en Shimano 105. Het is mijn eerste ligfiets. Ik wilde al jaren een ligfiets, maar het kwam er niet van en ik vond ze eigenlijk ook te duur. Maar op een gegeven moment had ik besloten dat het nu of nooit was. Het werd ' toen'. Ik in de auto naar Dronten. Daar stond de Seiran bij Tempelman. Hij zag er geweldig uit. Ik reed er meteen op weg voor een uitprobeerronde. Ik was verkocht en zo ook de fiets. Ik rijdt er nu dus een jaar op, drie keer week naar mijn werk (28km enkele reis) en toerrondjes door Zuid-Holland. Het is mijn eerste ligfiets. Ik kan dus niet vergelijken. Voor mij is deze fiets een heerlijkheid. Ik geniet iedere keer weer. Ik ben geen racer en heb geen geweldige conditie. Ik mag wel graag een beeje 'doorfietsen'. Voor mijn gevoel kan dat uitstekend met deze fiets. De fiets rijdt naar mijn idee rustig/stabiel. Het is een fiets met 26 inch wielen. Ik vind het een veilig idee dat ik door de zithoogte goed zichtbaar ben in het verkeer. Ik ben geen techniker. Uit mijn ' pen' dus geen ervaringen over weerstand, zithoeken, zelfbouw dit of dat. Het enige wat ik kan melden is dat mijn ervaring tot nu toe heel goed zijn en ik het een feest vind om op deze fiets te liggen/fietsen.

Ronald Bellekom

Ik heb m'n Seiran nu bijna twee maanden en ik heb er door weer en omstandigheden veulste weinig op gereden. Niettemin hier mijn ervaringen, misschien dat ik er toch een geinteresseerde een plezier mee doe. Om te beginnen voor het referentiekader, mijn vorige fiets was een Nazca Cruiser. Over die fiets was ik bijzonder tevreden. Ik denk nog steeds dat het om te beginnen een heel goeie fiets is, en iemand die op zoek is naar een goeie comfortabele allrounder heeft er bepaald geen miskoop aan. Waarom dan toch deze Seiran? Twee redenen. De belangrijkste: ik wou gewoon weer eens iets anders na vijf jaar Cruiser. En ik wilde een fiets met onderstuur. Dat geeft voor mij toch meer het ultime ligfietsgevoel.
Aangezien ik heel tevreden was over Nazca ben ik eerst begonnen met proefrijden op een Explorer (fijne fiets, maar is toch vooral een Cruiser met onderstuur en ik wilde wat anders) en op de Pioneer USS. Ik verwachte dat de Pioneer het zou worden, maar dat was het toch niet voor mij. Hij reageert een beetje verradelijk op grote stuuruitslagen. Ik was blijkbaar een beetje op zoek naar een grote, stabiele fiets en dat was de Pioneer toch niet echt. Eigenlijk vond ik dat ik met m'n 1,98 meter aan de lange kant was voor een Cruiser, en op de Pioneer werd dat gevoel niet minder. Na een dag rijden met de Pioneer probeerde ik toch nog even de Seiran. En die gaf dat gevoel wel meteen. Een fiets met een heel prettig stabiel weggedrag. Comfort door een lange wielbasis.

Dus maar een Seiran USS besteld. Niet de SL, integendeel. De mijne heeft de Shimano naafdynamo, Big Apples, Low-riders, een standaard van De Liggende Hollander, Shimano mechanische schijfremmen, en een Dual-Drive naaf/derailleur. Ik verwachte dat de combinatie 26" wielen een dikke banden voorveering overbodig zouden maken.

Maar hou rijdt het nou?! Goed!
Maar er is altijd wel wat. Het basis gevoel is dus goed. Het is een rustige stabiele fiets, met een wat lastige opstap maar daarna een perfect weggedrag. Stabiel, laat zich prettig door bochten leunen, geen gemene trekjes. Maar in vergelijking met de Cruiser vang ik duidelijk meer wind. Volgens de specificatie van Challange is de zithoek 31 graden wat duidelijk vlakker is dan de 35 graden van de middenpositie van de Cruiser. Maar zo voelt het niet. Ik heb het idee dat ik zeker zo rechtop zit. De andere verdeling van de versnellingen moet ik nog aan wennen. Maar ik heb het gevoel dat ik aan de onderkant te kort kom. Ik wil altijd licht kunnen draaien. Nu rij ik regelmatig in het laagste verzet een dijkje op, het grootste verzet heb ik nog nooit gehad. Misschien eens een keertje een iets kleiner voorblad (laten) monteren. Onderstuur heeft altijd een wat beperkte uitslag en dat geeft op de Seiran in combinatie met de lange wielbasis een grote draaicirkel. Vraagt wat gewenning en anticiperen. Ik vind het jammer dat mijn fiets niet de mogelijkheid biedt de om te spelen met de overbrenging tussen het onderstuur en het voorwiel. Veel fabrikanten hebben wel zoiets. Voor mijn gevoel is de Seiran wel echt een grote-mensenfiets. Ik zit nog regelmatig in de bocht met mijn hak tegen het voorwiel. Hij voelt voor mij lekker ruim en wat stijver dan de Cruiser. De schijfremmen vallen me een beetje tegen. De hydraulische velgremmen van m'n Cruiser waren duidelijk preciezer. Maar ik verwacht wel minder remkrachtverlies bij regen. De Shimano naafdinamo is volgens mij perfect. Voor de purist is er de SON. Voor mensen die naar functionaliteit kijken voldoet de Shimano net zo goed. Puist licht in het donker en ik merk er overdag niets van. Het comfort van een 26" voorwiel met dikke band is vergelijkbaar met een 20" met vering. Maar niet hetzelfde. 20" en vering doet het beter op kuilen, slechte bestrating neem je het beste met de 26"-combinatie. En spelen met de bandspanning loont.

15-01-2006:
Na zo'n klein 2000 km bevalt ie eigenlijk nog steeds goed en met wat aanpassingen zelfs beter. Wat is er ondertussen aan veranderd:

- Het kettingwiel-voor vervangen: 52-tands naar 42-tands. Wat mij betreft een grote verbetering.
- Low-riders wat naar achteren verplaatst. De standaard plaats van de low-riders is eigenlijk niet goed. Wel mooi in het zwaartepunt van de fiets. Maar met fietstassen er aan, wordt de stuuruitslag altijd beperkt.
- Veer vervangen door een iets stugger exemplaar i.v.m. vakantiebagage (en eigenlijk vooral mijn massa ;-)).

Dankzij deze aanpassingen is ie er absoluut op vooruit gegaan. Ik overweeg nog twee andere aanpassingen:
- Het stuur iets versmallen. Zoals het nu is, is het erg breed, en de fiets kan maar net door een standaard deur. Volgens mij is het goed mogelijk het stuur iets smaller te maken zonder dat stuuruitslag noemenswaardig wordt beperkt.
- Ik ben niet onder de indruk van de mechanische schijfremmen. Ik wil eerst eens proberen of er met wat afstelwerk en eventueel andere pads iets meer remvermogen valt uit te halen. Als dat niet werkt, overweeg ik een ombouw naar hydraulische remmen. Die zitten ook op de fiets van mijn vriendin en die zijn absoluut beter.

Voor de rest weinig nieuws t.o.v. mijn eerste recensie. Oh ja, ik heb ietsje speling op het onderstuur. Geen groot probleem, maar niet helemaal hoe het hoort. Een combinantie van een minieme speling op de kogelgewrichten van het overbrengingsstangetje en een beetje op de as van het stuur zelf. Ik heb wel vaker van dergelijke klachten gehoord, ook op andere fietsen. Dus hou er rekening mee dat dat kan gebeuren als je voor onderstuur kiest. En als we dan toch bezig zijn: kies voor een naafdynamo als het even kan. Zondermeer ideaal.

Alles bij elkaar lijkt het erg veel kritiek, maar voor mijn gevoel valt het wel mee. Het basismodel van de Seiran is wat mij betreft gewoon goed. En dat er hier en daar nog wat te optimaliseren valt, komt -zeker bij een nieuw model- voor mij niet als een verrassing. Ik fiets in ieder geval met plezier. En ik ben van plan dat nog lang te doen.

Enfin, dat u het weet. Ik zal als ik over de 1000 km heen ben mij nog wel eens melden. Mail me als je meer wil weten.

Sedert een weekje m'n hurry xl tour ingeruild voor een seiran.
Ik vind het een uitmuntende fiets.
Rijdt als een trein, stil, handig in het verkeer. Eindelijk verlost van de kinderwieltjes.
Echt een fiets op mijn maat. Er passen op een sportdrager standaard-fietszakken van 20€. Afmontage is xt,tiagra, sram attack, sapim, shimano hydraul. remmen,spatbordjes.
Voorderailleur schakelt stroef... ergens afgekneld?
Kan vervoerd worden op hawk-drager.
De fiets rijdt ontzettend comfortabel. Er liggen geen racebandjes op, maar normale banden op 4 bar.
Snel? Wil je bukkers aftroeven, zorg dan voor een even goede of betere conditie dan die bukkers, want afgezien van die gekke low-racertjes is de modale ligfiets helemaal niet sneller, wat de marketing en z'n discipelen u ook willen laten geloven. :-)
Minpunten? Ja hoor, kan niet met een staander worden uitgerust.
Later meer.
Groeten,
Stefaan.

Sinds 2000 km een Seiran onderstuur. Shimano hydraulische schijfremmen, spatborden, Lyra ligmat.
Erg fijne fiets. Sneller dan de Cruiser (mijn vorige fiets), maar dat ligt gedeeltelijk misschien ook aan de Kojaks. Kom nu vaak op en over de 36 per uur, wat met de Cruiser nooit voorkwam. Alleen tegen een flinke wind in merk je dat je hoger zit en dus wat meer wind vangt. Dan ben je dus het snelheidsvoordeel weer kwijt. De laatste week met Schwalbe Marathon voor de winter. De snelheid is dan ook weer wat lager, maar niet veel.
De wat hogere zit vind ik erg prettig in het verkeer. Geeft net wat meer overzicht over heggetjes etc.
De standaard vering is wel heel spartaans. Inmiddels heb ik een luchtveer achter, en dat is een stuk komfortabeler. Achteraf had ik ook wel een Seiran met Challenge voorvering willen proberen, want met boomwortels etc. krijg je ondanks het grote voorwiel toch een behoorlijke klap. Doordat ik de luchtveer wat zacht heb ingesteld, zakt de fiets natuurlijk achter ook wat lager, waardoor de fiets opeens ook veel strakker ging sturen. Zonder bagage kan ik er nu (net) met losse handen op fietsen.
Het is echt een fiets voor wat grotere mensen. Met mijn 1,91 voor het eerst het gevoel op een ligfiets van mijn maat te fietsen.
De hydraulische schijfremmen zou ik nooit meer willen missen. Absoluut top.
De Seiran wordt geleverd met een drager waar tegenwoordig ook gewone fietstassen aan kunnen hangen. Heel handig, hoef je niet zo'n belachelijk dure reisbagagedrager te kopen.
Ik vond de aanschaf alles bij elkaar een heel bedrag, maar ik heb er geen spijt van.
Het genieten duurt voort als de prijs al lang vergeten is.

André Ditters

Een klein jaar geleden bij Tempelman een Seiran 24 gekocht - ik ben een klein mannetje en nadat ik een half jaar op een stokoude Challenge Cirrus had gefietst, met 26/28 wielen, wilde ik wel iets dichter bij de grond.
In de praktijk viel me een beetje tegen dat ik minder goed dan op de Cirrus kon steppen om weg te rijden (wat af en toe handig is, bv als je een weg oversteekt met veel bolling zodat je even tegen een bult op moet); juist omdat ik nu lager zit en dus met gebogen knieën aan de grond kom. Maar, alles went.
Mijn Seiran heeft onderstuur (voor mij onmisbaar voor het echte ligfietsgevoel) en dual drive, en mechanische schijfremmen. Dat laatste voelt inderdaad iets minder chique aan dan de hydrolische van de Cirrus, maar ik vind het verschil vrij subtiel. (Heb momenteel een blessure waardoor ik alleen met mijn rechterhand kan remmen, en dat is nog steeds plenty remkracht.)
Ik ben het met een van de Seiran-rijders hieronder eens dat het onderstuur vrij breed is, ik heb geen probleem met deuropeningen maar denk meer aan luchtweerstand... er zou aan weerszijden wel een kleine vijf centimeter af kunnen lijkt me. Maar ik ben niet zo'n draufgänger om maar de zaag in mijn Seiran te zetten... misschien als iemand anders het uitprobeert en konstateert dat het goed bevalt? :-)
Op vakantie in Frankrijk viel het me niet mee om een matige helling te bestijgen; in mijn laagste verzet kon ik nét rondkomen, maar mijn snelheid was zo laag dat ik vervaarlijk begon te slingeren. Een lager verzet zal dus niet helpen, een betere konditie wél (ik ben vutter en puur plezierfietser). Een grote schrik kreeg ik op diezelfde vakantie toen -na een tochtje waarbij ik afdalingen tot 60 km/u had gemaakt- terug op de camping een bout van de stuur-overbrenging vrijwel uitgelopen bleek. Ik had wel wat speling gevoeld, maar dacht, "straks even naar kijken"... dat zal ik een volgende keer niet uitstellen. Er zit nu gewoon wat loctite bij, zoals het hoort... zal een maandagmorgenfiets geweest zijn.

Je bent geneigd om de mindere ervaringen te noemen... maar laat ik niet vergeten te zeggen dat de Seiran me, overall, heel goed bevalt en dat ik er trots en blij mijn tochtjes mee maak!

Sind November 2008 ben ik de trotse bezitter van een zwarte Seiran '26 met onderstuur. Schwalbe Marathon banden, mechanische schijfremmen en mooi schakelsysteempje. Die duimschakeling bedoel ik.

Ik heb de fiets in Winterswijk bij ACE gekocht. Na uitvoerig wat fietsen getest te hebben beviel de Seiran mij het beste. Voornaam was voor mij dat ik gezien zou worden in het verkeer en dat ik goed contact kan maken met automobilisten. Dit is met een 26 inch Seiran heel makkelijk. De fiets is voor mijn gevoel enorm snel, schakelt soepel en accelereert vlot. Het enige dat in het begin wennen was is het op en afstappen. Je zit behoorlijk ver van de grond en dat was best eng. Je kunt je voeten niet zomaar even neer zetten! De snelheid is vooral een kwestie van trainen. Ik fiets ondertussen wat woon werkverkeer, Winterswijk -> Doetinchem: 32 Kilometer enkele reis. Gemiddelde snelheid bij wind tegen is 24 a 25 km/h , bij bijna windstil weer ligt dit voor mij momenteel bij 28 a 30 km/H. Hierdoor was ik aangenaam verrast.

De fiets is inmiddels voorzien van SPD pedalen van shimano, dit is voor de langere afstanden echt ideaal. Ook hier geld, tijdig uitklikken omdat je een behoorlijk eind van de grond afzit. Het is iig erg prettig fietsen.

Het onderstuur is een persoonlijke keuze, het is minder snel dan een bovenstuur maar omdat je handen iets verder uit elkaar liggen kun je naar mijn idee makkelijker je evenwicht bewaren. Het evenwicht is in het begin evengoed wennen omdat je onder je stuurt en je handen liggen behoorlijk laag.

Een wens is nog een set racebanden.

Een fantastische fiets!

Sinds 16 juli 2009 de bezitter van een gifgroene Seiran 26 inch met luchtvering. Na de Hurricane ontzettend moeten wennen aan nieuwe zithoogte en onderstuur.
Tijdens eerste rit, op een landweg, van de fiets geblazen door een vrachtwagen die met een snelheid van wel 100 km/uur me tegemoet kwam. Voor ik het wist lag ik tussen de aardappelplanten.
Nu 750 km verder rijd ik met veel plezier m'n afstanden. Het is een heerlijke fiets.

Sinds april 2015 rij ik met een tweedehandse, maar amper gebruikte, Seiran 24 met bovenstuur en ongeveer het 'allround pakket': BB7 schijfremmen, Ventisit matje, spatborden, bagagedrager, hoofdsteun ...
Ondertussen zit er een ander voorwiel in, want ik wilde een naafdynamo. Dat werd een Shutter Precision SD-8, ingespaakt in de originele velg (met een B+M Luxos U en LineTec Brake Plus achterlicht).
De commentaar die ik het meest te horen krijg: een prachtig strakke fiets. De componenten zijn ook allemaal heel behoorlijk (Shimano XT achter, Tiagra en Integra voor, Avid BB7 ...).
Toch is het niet helemaal dat. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de versnellingsverhoudingen niet aangepast zijn aan de wielmaat: het kleinste voorblad is overbodig en ik rij zo goed als altijd op het grootste blad en achteraan in de hoogste vier versnellingen (trapfrequentie 80 à 90).
Ook de stabiliteit laat te wensen over. Ligt dat aan de naloop, de balhoofdhoek, de lengte van de stuurstang of is het een combinatie van die elementen?
Bij het remmen zie en voel ik de voorvork achterwaarts bewegen...
De lak zit vol slordigheden: putjes, spuitfouten, oneffenheden...

Maar: de fiets is lekker comfortabel en met mijn korte beentjes kan ik makkelijk bij de grond. Bochtjes pikken is heerlijk en de lighouding is prima. Ook vallen heel wat zaken in te stellen, zodat je de fiets helemaal op maat kunt maken. Die grotere wielen maken je ook beter zichtbaar in het verkeer en dat is zeker een plus. 24" beperkt wel de bandenkeuze.

De prijs tenslotte: als je kijkt naar wat erop zit, is dit een duur ding, net zoals veel ligfietsen. Zeker als ik de afwerking in overweging neem. Maar een keer die horde genomen, is een Seiran 24 wel erg leuk om mee te rijden. Een ritje van 100 km is echt geen straf.