Comfort

Naast een 16/20 twee-wieler heb ik ook een drie-wieler. De driewieler is een uiterst comfortabele fiets. Je moet er niet mee willen racen./ Vorig jaar ben ik er mee in Frankrijk geweest en dat ging prima.
Grote voordeel van de driewieler is dat je er twee aan elkaar kunt koppelen en vervolgens een tandem hebt.
Met name omdat mijn vrouw licht gehandicapt is en een Sinner driewieler met motor heeft, kunnen we zodoende ook tandem rijden. Ideaal.
De fiets is stevig, aluminium (roest niet) en voldoet na jaren nog steeds.
H. Brekelmans hbrekelmans.09@hetnet.nl

Ik heb 6 jaar geleden een herseninfarct gehad, met als gevolg een halfzijdige verlamming.
Ik rijdt op een Sinner Comfort wat heel goed bevalt. Afgelopen zomer ben ik in een week het IJsselmeer rond gefietst wat zeer goed ging.
Ik had deze fiets 15 jaar eerder moeten hebben.
Tot voor kort nam ik mijn zoon mee op een tandem-aanhangfiets (zie fotoboek elders op deze site).

Ik ben voor de derde keer door mijn Sinner driewielfiets gezakt. Het voorste deel, wat je erin kan schuiven, was ongeveer een jaar oud. Door het vorige deel was ik al doorgezakt. Het nieuwe deel nu ook. Het alluminium scheurde zo weg.
Ik krijg nu een nieuwe fiets. Een VANRAAM "Easy Sport".

Inmiddels rijd ik alweer enige tijd met een Sinner Comfort. Het was eerst even wennen, ik had de manier van zitten nog niet helemaal door en ook was ik nog niet zo ervaren met het kiezen van de juiste versnelling bij het fietsen tegen wind in. De verkeerde zithouding (ik was gaan zitten zoals je dat op een stoel doet) leverde me zelfs (hoe is het mogelijk) zadelpijn op. Ik moest me dus nog gaan verdiepen in de juiste zithouding. Dat is dus niet zitten, maar echt liggen. Toen kon het echte fietsplezier dus echt beginnen.
De rij-ervaringen zijn dan inmiddels ook prima, hoewel ik er nog niet heel veel op gereden heb. Het was mijn bedoeling om de fiets ook te gaan gebruiken om van en naar het werk te rijden, maar dat is weinig gebeurd. Na dat een week gedaan te hebben moest ik een aantal keren in een week op plaatsen zijn waar ik de Sinner niet veilig zou kunnen stallen. Omdat ik ook geen zin had in de slechte aansluitingen van bus op trein besloot ik om een conventionele fiets in de bewaaakte fietsenstalling bij het station neer te zetten. Omdat ik thuis de Sinner had staan kon ik toch een fiets missen. Dat was me zo goed bevallen, en was ook sneller dan dat ik het hele traject met de Sinner zou afleggen, dat ik dat blijf doen. Dan kan ik in mijn vrije tijd meer van de Sinner genieten voor de echt leuke ritjes.
Die leuke ritjes door de omgeving heb ik inmiddels gemaakt, heerlijk comfortabel. Bagage is makkelijk op te bergen in de bagagebak. Als het te warm is dan is het jas uittrekken, bagagebak open, jas erin en weer verder rijden, om even een voorbeld te geven. Eten en drinken zijn ook altijd makkelijk te pakken. Ik heb wel een extra bidonhouder gemonteerd aan het frame, rechts naast de stoel, zodat ik daar een flesje met iets te drinken kan neerzetten en tijdens het rijden makkelijk kan pakken. Omdat het flesje rechtop staat hoeft het ook niet afgesloten te worden.
Het mag dus wel duidelijk zijn. de Sinner Comfort is een heerlijke fiets om mee te toeren en dat ga ik nog vaak doen, hier door het mooie Noordhollandse land met polders en duinen. Maar voor snelheid moet je deze fiets absoluut niet gaan rijden, voor plezier des te meer.

Ik heb ondertussen al verschillende Sinners gehad in de Comfort uitvoering. Zoals de naam al doet vermoeden is het een Comfortabele fiets. De Comfort ziet er simpel uit maar is toch een goed doordacht plan. Je ziet meteen bij deze fiets dat de zithoogte een stuk hoger is dan bij veel andere trikes. Doordat de zithoogte hoger is, is dus ook het op en afstappen voor veel mensen een stuk makkelijker geworden, en zeker voor mensen met een handycap. Eenmaal plaats genomen in de zitschaal valt mij op dat je niet echt ligt zoals bijvoorbeeld in de Rider. Men zit op de Sinner wat rechter en je hebt daardoor een goed zicht naar voren en is dus minder vermoeiend voor de nek. Het onderstuur is makkelijk bereikbaar en voelt goed aan, het opgebogen type is nog wat fijner en beter in te stellen naar de berijder zijn houdning en wensen. De kettingloop is makkelijk en heeft geen scherpe knikken. De Nexusnaaf doet zijn werk prima en schakelt niet zwaar. Het voorblad (meestal 2) heeft geen derailleur maar dat mist men ook niet, wel even uitkijken als je met je rechtse been de thyleen slang aantikt dan loopt de ketting naar het kleinere blad, heb ook een berijder gehad die een handycap had aan het rechtse been en het zelfs voor elkaar kreeg om de ketting dan langs het 2de blad te leggen zodat de ketting vastliep tussen frame en tandbladen. Dit lag echter aan de berijder zelf ent het probleem is opgelost door met monteren van een ring zodat de ketting niet meer van het tandwiel af kan lopen. Het voorwiel met zijn kleine afmeting rolt goed en stuurt de fiets goed aan. Een klein nadeel bij het scherp naar rechts sturen is dat de trapper de koplamp kan raken (niet hard). De remmen van de Comfort vind ik te zwak, bij wat hogere snelheid moet men toch behoorlijk knijpen voordat de velgremmen wat doen. De schijfremmen zijn een stuk krachtiger en voelen prima aan. De velgremmen zijn eventueel natuurlijk te vervangen door een beter systeem. In het algemeen voldoen de standaard remmen toch wel, omdat de Comfort geen snelle fiets is. Het gewicht valt best wel mee dus men zal er wel een goede snelheid mee kunnen fietsen. Zeker op rechte wegen en paden is dit ook heel goed te doen mits de berijder er de kracht voor heeft. Maar dat is met elke fiets, hoe harder men trapt hoe sneller e fiets zal gaan. De achteras vind ik een prima oplossing met zijn eigen differentieel wat ook nog goed werkt, het onbelaste wiel krijgt geen aandrijving en in de bochten merk ik dat het diff toch ook dit probleem prima opvangt. Geen wringende achterwielen maar een geluidloze overbrenging met alleen het geluid van de zacht tikkend naaf. Nee de naaf is niet kapot maar het freewheelmechanisme tikt zoals bij veel naven het geval is. USVA gebruikt de Comfort ook en toch is deze fiets een heel verschil met de Comfort van Sinner zelf. Het achterframe is anders wat de Comfort zeker ten goede komt.

Fietsconclusie met de Sinner Comfort.

Makkelijk opstappen en makkelijk schakelen.
Fijne tourfiets maar op hoge snelheid valt de fiets wat tegen.
Niet geschikt voor snel bochtenwerk, de fiets heeft de neiging om dan om te slaan.
Prettige zit/lighouding en zeker het nieuwe type zitschaal.
Achtervering werkt goed en is makkelijk aan te passen door middel van een ander type rubber blok te monteren.
De fietst is onderhoudsvriendelijk.
De fiets is prima geschikt voor de minder valide mensen omdat dit type zich prima leent voor aanpassingen en ombouw.
Achterop het rek kan je een kist of koffer monteren wat makkelijk is om spullen mee te nemen of om boodschappen te doen.
Het instellen voor de juiste lengte is erg makkelijk bij de Comfort.
Ook de Comfort E bike heb ik eens bereden, de fiets is door deze aanpassing wel een stuk zwaarder geworden.
Zonder gebruik van de ondersteuning werkt de Comfort zoals men gewend is maar je voelt toch wel dat er wat extra kilo,s gewicht meegaan.
Bij het inschakelen van de motor moet je meetrappen maar je merkt een flink verschil.
Je hoeft nu minder kracht zelf te leveren en de kruissnelheid loopt dan al wat hoger op. Tijdens een tocht van dik 30km met constant gebruik was bij thuiskomst de accupack toch ver leeg. maar wel heel de route een prima ondersteuning gehad.
Heel prettig voor mensen met weinig trapkracht.