Cheetah

Ik ben er mee op vakantie geweest: via zuid-limburg door ardennen en eifel en langs de moesel en rijn weer terug. Ik vond het daar een perfecte fiets voor. Hoewel wel wat zwaar van gewicht kon ik alle heuvels prima op komen (met 3x8 derailleur). Voor een vakantiefiets ook een fijne hoogte, niet te laag (hoewel de banaantassen in een scherpe bocht nog wel eens op de grond kwamen), en ook weer niet te hoog dus lekker snel.
Twee maten wielen is op vakantie in het buitenland wel lastig, wb. de reservebanden.

Er is wel iets raars met het sturen met deze fiets: als je langzaam rijdt is het stuurgedrag wat vreemd (instabiel)
Als je een tweedehands koopt: pas op dat de las van het geleidewiel nog ok is. Dat schijnt los te kunnen gaan (niet doorgeboord zoals bij nieuwere optima's). Gelukkig geeft optima 5 jaar garantie op het frame.

Al met al een fijne fiets.

Na mijn cc gimmick wilde ik iets flitsender, sneller. Na een bezoekje aan CC cycles wist ik dat er gewerkt werd aan een "geheime" semi-lowracer. Dat zag er leuk uit!
Bij De Liggende Hollander de Cheetah besteld, met alles erop en eraan, inclusief de optie van een oliegedempt veerelement in plaats van het elastomeer blokje. Sachs Neos naven met industrielagers, Magura HS11.
De blauw-metallic kleur zorgde voor een sterk verlengde levertijd. Ook de bagagedrager liet op zich wachten, die Frank later vakkundig monteerde nadat er wat van het frame afgezaagd moest worden om het passend te maken.
Een semi-lowracer dus een fijne zithoogte. De slogan was dat ie een geziene fiets was op het circuit. Hij is wel sneller dan de cc gimmick, maar zou nu niet meer in de categorie snelle fietsen passen.

Dankzij het stalen frame is ie zwaar. Verder deint hij een klein beetje bij stevig aanzetten, maar hij is wel comfortabel. De ketting loopt mooi binnen de buisjes. Verder een klapstuur zonder vaste aanslag: een kwestie van de moer zo strak draaien dat wanneer je je handen op het stuur laat rusten, het stuur niet vanzelf op je buik klapt, maar ook weer niet te strak draaien, anders krijg je het stuur helemaal niet meer geklapt.
De vering had zowel op de achterbrug als op het hoofdframe 3 bevestigingspunten, waardoor een andere zithoek en rijgedrag konden worden gekozen.

Uiteindelijk verkocht, maar wegens nostalgie weer een oude op de kop getikt. Deze had het bekende Cheetah-euvel: waar het kettingeleidewieltje onder de stoel aan het frame vastzit, was de aanhechting gescheurd en kon je zo in het frame kijken. Ook bij het balhoofd zaten er wat ringetjes in de lak. Dus mocht je een oude Cheetah op het oog hebben; even door de knieen om onder het stoeltje te kijken naar het geleidewieltje.
De fiets bij Optima laten lassen en opnieuw laten poedercoaten (rose) zodat het een leuke ligfiets is voor de vriendin.