406-40 | 20" 40 mm | Marathon Racer

Ik heb deze banden op mijn Greenmachine gemonteerd om (bijna) lekvrij de winter door te komen. Ondanks dat het op papier een snelle band moet zijn is het verschil met de F-Lites is erg groot (ik schat zo'n 3 km per uur en minder comfort) op alle soorten wegdek, maar misschien is dat geen eerlijke vergelijking. Persoonlijk had ik deze band liever met meer volume (breder en hoger) gezien, het zijn wat iele bandjes. Niettemin als ik deze winter niet lek rijd zal ik niet klagen.
Piet

Marathon racers van de vorige generatie waren mijn lievelingsvoorbanden voor op de WAW: maximaal haalbare dikte, goeie grip, redelijk snel en lekbestendig. Alleen de slijtvastheid was niet geweldig en je moest altijd een reserve bijhebben want de laatste lilimeter rubber kon plots verdwijnen en dan was 't gedaan. Goed nieuws: de slijtvastheid is nu stukken beter, weliswaar ten koste van wat snelheid maar ok. Helemaal niet ok zij de Kojak-type wangen waar zo goed als geen rubber meer aanhangt waardoor die het eerder begeven dan het loopvlak! Aargh, stomstomstom. En dan dan is er nog het prijskaartje. Ik hoop dat Schwalbe snel met een beter en betaalbaarder alternatief komt of ik ga op zoek moeten naar een ander merk met echte wangen...

Als aanvulling op mijn eerdere bericht: ik rijd met de vouwversie en dat is een mooi licht bandje van 300 gram dat zich makkelijk om de velg laat leggen. Zoals gezegd, deze band legt het ruimschoots af tegen de F-Lite wat betreft rolweerstand en comfort. Aan de andere kant heeft de Marathon Racer een veel betere grip (nat wegdek) en de lekbestendigheid zal ongetwijfeld aanmerkelijk beter zijn (ik heb nog geen lekke band gehad, maar nog geen 500 km gefietst).Wel vind ik 50 euro erg stevig en ik vraag mij af of de band nou echt sneller is dan de oudere Marathon Racers.

Ik heb sinds ruim een maand Marathon racers (20", vouw) onder mijn Quest hangen. IVM mogelijke sneeuw heb ik mij Kojaks (draad) vervangen. De lekbestendigheid is volgens mij goed (nog geen lek) maar ik heb met deze Marathons een veel langere remweg dan met Kojaks. 2 keer bij een T splitsing door het gras aan overkant gereden. Deze wisseling vraagt dus meer aandacht bij kruisingen en stoplichten, want ook bij blokkerende banden fiets je een stuk verder door.
Ze lijken mij glad voor op ijs. Als het deze winter ooit nog gaat vriezen, dan probeer ik het wel uit. Vorig jaar na vorst met gewone Marathons de Loosdrechtse plassen over gestoken (via de schaatsbaan voor grip en om niet in een wak te fietsen). Dit ging prima.