Verslag van de wandel- en fietsbeurs in Utrecht

Gepubliceerd op 22 februari 2016 18:24, bijgewerkt op 02 maart 2016 18:06 (1200 keer bekeken) 2

Zondag 21 februari 2016, de 2e dag van de wandel- en fietsbeurs in de Jaarbeurs in Utrecht. Mijn dag om in de ligfietsstand de NVHPV te vertegenwoordigen

Bij het opstaan hoor ik een harde wind rond het huis, dat belooft wat, want ik heb toegezegd om met de Quest op de stand aanwezig te zijn. Op de Lekdijk heb ik mijn handen vol aan de fiets. Gelukkig is er geen verkeer, want ik vlieg van links naar rechts. Voor het eerst maak ik mee, dat ik door de wind wordt gedragen. Over de afstand van ruim twee kilometer hoef ik niet te trappen en toch rij ik 35 km per uur. De brug bij Vianen vormt geen probleem, mijn fiets gaat schuil achter de dichte vangrail. In tegenstelling tot door de week zijn de fietspaden in Nieuwegein en Utrecht stil en verlaten en hoef ik niet uit te wijken naar de rijweg. Om te voorkomen totaal bezweet aan te komen pedel ik op mijn gemak naar de Jaarbeurs. Na wat heen en weer bellen met Hein Pekelharing vind ik de verborgen ingang en kan ik mijn fiets in de stand stallen.

Na de kennismaking met de collega’s van de dag (Ted de Lange, Hein Pekelharing, Piet van der Wel) is het wachten op de eerste bezoekers. Ons deel van de stand bestaat uit twee stoelen en een tafel, twee banners, twee liggers, de fietsen van Piet en Hein (!) waarop de bezoekers kunnen plaatsnemen om te ervaren hoe relaxt een ligger ‘zit’. Daarachter staat de Quest. De bezoekers komen langzaam onze kant uit, maar zodra het begint te lopen houdt de stroom niet meer op. Grootste doelgroep: pensionado’s, ik schat 75%.
De meesten, met name mannen, kijken verlekkert naar de fietsen, maar moeten veelal worden uitgenodigd/overgehaald om erop plaats te nemen. Eenmaal zittend op de fiets is men verrast over de comfortabele zit, de ontspanning in het lijf en de wijde blik. Piet visualiseert die ‘wijde blik’ menig keer op zijn Eye pet. Vrijwel iedereen die een van de fietsen heeft geprobeerd verlaat de stand met een positief gevoel over de ligfiets. Ook de zelfgebouwde bagagepunt van Hein krijgt veel aandacht.
De belangstelling voor de Quest is ook heel groot. Velen zijn geïnteresseerd in de techniek en menigmaal wordt het hoofd in zijn geheel in de opening gestoken op zoek naar trappers en stuur. Staan ze weer rechtop dan zijn het vrijwel allemaal mannen op leeftijd. Maar ook een paar dames tonen oprechte belangstelling. Op mijn vraag of ze het iets lijkt, volgt meestal “nee, maar bij ons in de buurt rijdt er ook zo’n banaan”. Of “ik word regelmatig door zo’n sigaar voorbij gereden en die gaat zo hard”. En dan volgen de vragen: “Hoe hard rijd je ermee? Zien automobilisten je wel? Wat kost zo’n ding? Is het makkelijk in de stad? Kun je er veel in opbergen? Er zit zeker wel een motortje in? Ís het niet warm? Hoe zwaar weegt hij? Kun je alles wel goed zien? Enz.” Met heel veel plezier heb ik mijn ervaringen gedeeld.
Ondertussen worden op het testparcours de verschillende modellen van Ace Winterswijk, Elan Nijmegen en Maia Dordrecht uitgeprobeerd.
Wat levert dit de NVHPV nu op? Ondanks het feit dat ik in vrijwel ieder gesprek heb gewezen op het bestaan van de vereniging en de activiteiten waarbij de ligfiets centraal staat (blad, ontmoetingen, wedstrijden, website, etc.), zal het m.i. geen of weinig nieuwe leden opleveren. Wel veel goodwill voor de ligfiets. Om leden te werven, de vereniging écht te promoten moet een stand ‘smoel’ hebben, herkenbaar zijn. Om dat te bereiken moeten als eerste de banners, waarop het logo nu onzichtbaar onderaan staat, worden vervangen. Logo naar de bovenkant en naam voluit. De aanwezigheid van mee-geef-materiaal met daarop kort en zakelijke informatie over activiteiten, kosten, website en de meerwaarde daarvan. En een invulbriefje waarop mensen hun gegevens kunnen achterlaten. Dit met de aanwezige fietsen én de daarbij behorende persoonlijke ervaringen zal een impact hebben.

De terugreis was nog onstuimiger dan de heenreis, de wind was aangetrokken. Het fietspad in het park in Nieuwegein werd geblokkeerd door een omgewaaide boom. Op de brug bij Vianen zwiepte ik naar alle kanten. Op de Lekdijk word ik weer gedreven door de wind en hoef ik hele stukken niet te trappen. Precies om zes uur ben ik weer thuis, onbeschadigd, moe en voldaan.

Ingezonden door Azaria Verrips en Quest 359

Nog meer leesplezier:

• Zeer druk bezochte Fiets- en Wandelbeurs 2016 door Kampeerwijzer
• Fiets & wandelbeurs door Matthijs
• Richard

N.B.: De beurs trok 23.000 bezoekers, 5.000 meer dan vorig jaar. Speelde het weer hierbij een rol?

Kopfoto is van Matthijs

Redactie

Reacties (2)