Gebruik van de voorbladen op de fiets

Waar zoiets toe leidt: Strada67

ik heb ook al eens zo'n lijstje gemaakt. maar dan veel simpeler: http://mooigeelisnietlelijk.blogspot.nl/2014/02/koffiemalen-en-het-m5-principe.html

In de praktijk is het teveel gedoe om ook nog steeds voor te schakelen. Alleen bij bergje op bergje af kom je er niet onderuit.

Of je gebruikt een mountaindrive+versnellingsnaaf en je bent van al je problemen af :D

Gekke mensen met derailleurs ;)

Ik wil er nog iets aan toevoegen om het hopelijk wat te simplificeren (Wie? Ik? Haha!)
Al dat geschakel op het voorblad komt mij idd wat gecompliceerd over. Toch klopt het wel wat Peter zegt. Het kan net het verschil maken. Zeker als je onder lastig wisselende (lees tegenwind of heuvels) fiets. Sterker is het als je dit lange tijd (brevetten) moet volhouden. Een blessure ligt om de hoek.

Toch wordt de soep niet zo heet gegeten volgens mij. Zeker niet onder minder extreme omstandigheden.
Van belang is dat je ketting op het kransje ligt waarmee je het meest langdurig fietst zo min mogelijk wringt. Dus in rechte lijn van je voorblad naar het kransje op de pignon achter.
Verder is het van belang te weten dat een voorblad schakelen gelijk staat aan ca. 2 kransjes achter schakelen.
Daarbij komt nog dat de versnellingen die je het meest wil wisselen (de kleinere kransjes=zwaarste verzet) c.q. keus wil hebben, bij een 'standaard' pignon achter meestal slechts 1 tandje per kransje verschilt. Dat is gunstig.
In het gebied waar het verschil 2 of meer tandjes verspringt (de grotere kransjes) is het niet zo van belang. Je kan en schakelt juist daar al automatisch naar een kleiner voorblad, omdat je een lichter verzet wil. Bij (zwaar) klimmen dus bijvoorbeeld.

Waar het op aan komt in het relaas van Peter zijn de hogere regionen. Mensen met voldoende kracht en uithoudingsvermogen fietsen meestal met het grote blad voor. Juist omdat ze hogere kruissnelheden halen. Daarmee fietsen ze ook gelijk op een kleiner kransje op het pignon. Dan blijft er idd weinig keus over als je nog harder wilt. Maar zeker ook als je juist net te langzaam gaat door b.v. tegenwind.
Dit is juist waar Peter op doelt. Je komt dan snel in het gebied waar de stappen met 2 tanden gaat.

Ik zou dan eerder kiezen voor een 10 of meer bladen pignon ipv van standaard 8 of 9.
Anders 'ouderwets' bewust overgaan op een vlakke (evt. zelf samengestelde) pignon. Daar kan je zelf een setje kiezen die bij jou rijsnelheden past. Wel ten koste van het lichter verzet. Die plek wordt dus ingenomen door extra toegevoegde kleine kransjes. Soms zijn zelfs 7 kransje voldoende. Langzaam fietsen komt toch niet voor bij dit type coureurs ;-)
Een andere optie zou ook kunnen zijn een kleiner (midden) voorblad kiezen. Dan verleg je je werkgebied iets meer richting de kleine kransjesset. Ik heb dat ook gedaan en heb gelijk gekozen voor de variabele Q-ringen.

Mijn conclusie is dus dat voor de gemiddelde (ww-tour)fietser in negen van de tien gevallen gewoon goed bediend wordt met de standaard gebruikelijke pignon. Een enkel geval zal kunnen experimenteren met een andere tandwiel combinatie voor of overgaan op 10 pignonkransjes achter. Ik blijf voorstander van linear schakelen. Echt simpeler, sneller en minder 'storingsgevoelig' (lees ketting eraf op een cruciaal moment)

Overigens is een en ander veel minder aan de orde met Q-ringen voor. Die variëren continue tijdens het elke omwenteling traploos naar het meest optimale krachtmoment bij het gekozen verzet. ;-)