Dekra recordweekend: van zon naar regen
Gepubliceerd op 27 juli 2014 23:57, bijgewerkt op 28 juli 2014 05:26
(514 keer bekeken) 0
“Ik hoop dat Christian [Ascheberg, BdM] tevreden zal zijn.” Met die woorden stapt Petra von Finkel uit de Milan waarmee Christian Ascheberg in 2010 zijn 24-uurs wereldrecord heeft gereden. Bij de laatste stopt oppert iemand nog of ze niet moet stoppen. “Stoppen? Ik heb Christian beloofd dat ik het zou volhouden.” Een virtuele belofte, want Ascheberg is in 2013 plotseling overleden. Ongetwijfeld zal de recordhouder trots op Petra zijn. Niet alleen omdat zij het record bij de vrouwen nu in handen heeft, maar vooral omdat ze het heeft volgehouden. Als enige deelnemer heeft zij in 24 uur gereden. Ruim 825 km heeft zij afgelegd, het hadden er eigenlijk 1000 moeten zijn. Pech met de fiets verhinderde dat echter.
Petra von Finkel na haar 24-uursrace, een belofte aan de overleden Christian Ascheberg.
Petra was niet de enige die de 24 uursrace heeft volgemaakt, alleen deden de andere rijders dat in estafettevorm. Vier deelnemers rijden om de beurt tien ronden. Met nog tweeënhalve ronde te gaan, gaat de volgende de baan op waarna ze samen bij de pit moeten aankomen en de eerste de pit in rijdt. Het is een gek systeem en om eerlijk te zijn echt spannend wordt het niet. Toch rijdt het team wel records, al is dat maar omdat er nog geen wereldrecord voor bestaat. Net als voor het vrouwenrecord gestroomlijnd van Petra von Finkel overigens. Alleen heeft zij wel verder gereden dan een vrouw ongestroomlijnd ooit gedaan heeft.
Aurelien Bonneteau tijdens zijn tweede uurrecordpoging.
Als de 24-uursrace voorbij is, gaan gelijk de uurrecordpogingen van start. Als eerste de universiteit van Annecy. Eigenlijk zou de teamleider Guillaume van start moeten gaan, maar zijn plek wordt ingenomen door Aurelien Bonneteau die zo een tweede kans heeft om het uurrecord te rijden. Het is een beetje oneerlijk tegenover de andere teams. De Fransen trekken zich er echter niks van aan. Net zomin van de vijftien meter regel bij het starten. De Altair 4 is wel iets aangepast. Bovenin is nu een luchtinlaat gemaakt voor een betere koeling. Bij de poging een dag eerder raakte Aurelien namelijk oververhit. Zoals altijd gaat Aurelien hard van start. Hij rijdt een paar rondes constant 90,7 km/h. Dan zakt zijn snelheid weer in. Pas in de laatste ronde komt hij weer boven de 90 km/h uit. Al met al veel te weinig voor een record. Aurelien haalt uiteindelijk 87,2 km/h. Toch altijd nog een respectabele snelheid.
Ellen van Vugt wordt aangemoedigd door de opzichter van de Dekrabaan.
Het HPT zal die snelheid niet halen. Christien Veelenturf start gelijk na Aurelien, maar moet na drie kwartier de strijd staken. Voor Ellen van Vugt is dat op zich gunstig. Ze kan zo iets eerder starten, wat prettig is omdat de lucht er dreigend uit ziet. Terwijl in verte het onweer te zien is, gaat Ellen voortvarend van start. Ook zij rijdt te langzaam voor een wereldrecord, een persoonlijk record lijkt er wel in te zitten. Tot het begint de regenen en de poging afgebroken moet worden. Jammer voor Ellen, ze had bovendien haar slot geruild met het HPT.
Op maandagochtend is de allerlaatste kans om nog een poging te wagen. Damjan Zubovnikstaat ingedeeld op 05:20. Het vrije slot na hem wordt dan ingevuld door het HPT, die Rik Houwers nog een keer willen laten rijden. Mits het weer meewerkt en daar lijkt het niet op. Zo eindigt het Dekra recordweekend als zo vaak. Mooie pogingen, die door het weer in de meeste gevallen niet verder komen dan dat.
Update 28-07: Het HPT gaat maandagochtend niet van start. Het backupscherm heeft definitief de geest gegeven door teveel vocht. Het weer daarentegen is wel goed.
Reacties (0)