Vrijdagbericht

Interessant in het artikel "High speed op het fietspad" is de alinea "Hoe zit het met de veiligheid" daarin worden snellere rijders geadviseerd op de rijbaan te gaan rijden omdat dit veiliger is. Dat doen veel Velonauten al en niet alleen vanwege de veiligheid. Ik ervaar fietspaden, vooral bij kruisingen en rotondes, als erg krap voor een velomobiel.

En toch voel ik me vaak ook niet op m’n gemak tussen de auto’s. Iets met “tussen wal en schip”. Op m’n woon-werk route sta ik tussen de auto’s stil als ik het fietspad verlaat, elders rijden auto’s me iets te hard om me op m’n gemak te voelen.

Over de SkyCycle kan ik kort zijn. Een retro-futuristisch idee, waarbij het idee er veel mooier uitziet dan de praktijk. Het doet me denken aan het scheiden van verschillende soorten verkeer zoals dat in de Bijlmer is geprobeerd. Daar heeft het veel sociale onveiligheid opgeleverd. Bovendien zou voor iedereen binnen 10 minuten een oprit moeten zijn. Maar dan ben je dus 10 minuten in de volslagen fiets-onvriendelijke omgeving van Londen onderweg. Heel Londen wordt prettiger als de situatie op de grond verbetert. SkyCycle is te beschrijven luchtfietserij.

Maarten dank voor de aanzet tot mijn reactie. Je hebt SkyCycle niet begrepen, anders zou je er niet zo kort en negatief over zijn. Op andere websites zie ook negatieve reacties van fietsers terwijl het plan juist vóór fietsen is. Ik vermoed dat het plan naar de gewone fietser beter gecommuniceerd had moeten worden. Aan de andere kant, hoe kun je weten dat het plaatje werkelijk mooier is dan de praktijk als het idee al vooraf wordt afgedaan als luchtfietserij (wat een leuk woord trouwens, in deze context!).

Stedenbouwkundig gezien is dit project niet vergelijkbaar met de Bijlmer. Het is leuk geassocieerd met het hoogte verschil. Maar als je je werkelijk openstelt en verdiept in o.a. de schaal van het project SkyCycle en je realiseert je dat we inmiddels 50 jaar later leven sinds de aanleg van de Bijlmer, dan zal je zien dat het een serieus en een erg pro fiets plan is voor London.

Om je een idee te geven van de schaal; De oppervlakte dat het project in London beslaat is groter dan onze hele provincie Utrecht.

Het verbeteren van de situatie op de grond is een mooie gedachte, maar een dergelijk fietsnetwerk voor de lange afstand realiseren op straatniveau is de ware utopie. Als we in Nederland een (snel-)fietspad aanleggen (buiten de stad) dan willen we ook zo min mogelijk contact met ander verkeer en bouwen we tunnels en fly-overs. Dus dat ze dat ook in London willen doen is logisch. In stedelijk gebied is er meer ander verkeer. Dat je dan een aaneenschakeling van fly-overs bedenkt is dan ook helemaal niet gek. En als je dan ook nog de ruimte vindt om het geheel in te passen dan zeg ik als fietser:"Bouwen maar. Graag!" Hoe makkelijker ik naar mijn werk of school kan fietsen, hoe beter. London wil een 1 miljard uittrekken voor fiets-infrastructuur. Als SkyCycle een derde van dat bedrag in beslag zou nemen dan blijft er nog genoeg over voor verbetering van het onderliggende netwerk op de grond.

Misschien is het plan je niet genoeg anti auto. Maar daarom hoeven we toch niet negatief te zijn over een plan dat voor het fietsen is.

[url=]http://www.spacesyntax.com/project/skycycle/[/url]

Hoeveel km SkyCycle is er nodig om heel Londen te voorzien van toegang binnen 10 minuten? Laten we aardig zijn, en stellen dat je binnen 10 minuten 4 km kunt afleggen. Dat lukt niet in stedelijk gebied zonder goede fietsinfrastructuur, maar we zijn aardig. Laten we ons ook beperken tot het gebied binnen de M25, de ring rond Londen. Londen is groter, maar het is een mooie grens. De M25 kan je aardig benaderen door een cirkel met een straal van 25 km. De minimale lengte aan SkyCycle die je dan nodig hebt om overal binnen de ring op maximaal 4 km van een SkyCycle te zijn is 300 km, iedere 8 km een oost-west verbinding, en één noord-zuid verbinding. Vervolgens een beetje spelen met Pythagoras, en je komt op een totaal van bijna 250 km oost-west, en 50 km noord zuid. Dit voldoet net aan de 10 minuten-eis voor de opritten, maar biedt uiteraard een beroerde connectiviteit. Realistischer is 3 km tot een SkyCycle (dus elke 6 km), en dat zowel noord-zuid als oost-west. Dan kom je al op 665 km in totaal. Dat is best veel.

Nu gaat het voorstel uit van 219 km. Daarmee is dus nooit de claim van iedereen een oprit binnen 10 minuten waar te maken. Om eerlijk te zijn: die claim geldt ook slechts voor de helft van de mensen in Londen, volgens het stuk in “The Guardian”. In dat geval kan de afstand tussen routes naar 12 km, en komt de totale lengte inderdaad in de buurt van de opgegeven 219 km. De lucht in gaat geen oplossing voor alledaags transport van A naar B opleveren, omdat tenminste de helft van de bewoners (en ook de helft van de bestemmingen!) eerst meer dan 10 minuten door onmogelijk verkeer moet fietsen. Voor sommige mensen zou het een oplossing kunnen zijn, maar voor ongeveer driekwart van de verbindingen stelt het niets voor.

Je hebt het over de 1 miljard die Londen gaat investeren in fietsinfrastructuur. Dat lijkt veel, maar is wel uitgesmeerd over 10 jaar (het bouwen van SkyCycle duurt overigens 20 jaar). Als je dan uitrekent wat de investeringen per persoon per jaar zijn, dan zijn de reguliere investeringen in Nederland twee maal zo hoog. Wat zijn de kosten van SkyCycle? De eerste 6,5 km zouden neerkomen op £ 220 miljoen. Dat is al haast een kwart van de 1 miljard. Voor het total fiets budget voor 10 jaar zou je net aan 30 km kunnen aanleggen. Ter vergelijking, een fietspad in Nederland komt op minder dan €100 per vierkante meter, of €400.000,– per kilometer voor een fietssnelweg (zonder kosten van grondaankoop, het fundament van de weg kan de kosten een factor 3 uiteen laten lopen). Vergeet overigens niet dat in het plan ook tol geheven wordt. Historisch gezien een blunder: De bekende California Cycleway heeft dat ook geprobeerd, maar dat is niet gelukt.

Goed, met het bovenstaande in het achterhoofd is het plan dus al weinig realistisch, luchtfietserij zou ik zeggen. Maar dat is nog niet eens mijn grootste bezwaar. Je wuift mijn vergelijking met de Bijlmer wel heel gemakkelijk weg, terwijl dit van mijn kant een heel serieus bezwaar is. Op een vrij fundamenteel niveau verschillen we van mening over wat een stad is. Een stad is geen collectie gebouwen, het is een groep interacterende mensen, een samenleving. Een andere omschrijving zou ik willen afdoen als door de bomen het bos niet zien, of meer toepasselijk: door de gebouwen de stad niet meer zien. Deze omschrijving – een stad is een groep interacterende mensen – schetst de randvoorwaarden voor een functionele stad. Voetgangers hebben de meeste interactie, gevolgd door fietsers. Op het moment dat je jezelf opsluit in een auto maak je in feite geen deel meer uit van de stad. Moet je dan als samenleving die auto alle ruimte geven, terwijl die tegelijkertijd diezelfde samenleving om zeep helpt? Of, anderom: moet je de vorm van transport die wel interactie toestaat wegstoppen op een ander niveau dan waar de voetgangers en winkels zich bevinden?

Een stad functioneert door sociale interacties, met andere woorden de mens is de meetlat waar het succes van ee nstadd aan afgemeten kan worden. Dat SkyCycle voorgesteld wordt laat volgens mij zien dat Londen op een fundamenteel niveau op dit moment een disfunctionele stad is. In plaats van miljarden aan dit project te spenderen, lijkt het mij verstandiger om dit bedrag op straatniveau in te zetten.

Is dat een anti-auto sentiment? Ja, en daar schaam ik mij helemaal niet voor. Auto's zijn onbelangrijk, en zijn dat over 20 jaar al helemaal. We zitten rond “peak car”. Als je plant voor de toekomst, dan reduceer je het belang van de auto.

Bron: The Guardian