Vrijdagbericht

Toch knap om met een ligfiets langzamer te gaan dan met een bukfiets. Dat herken ik helemaal niet: mijn woon-werk-ritje is 18 km, met vrijwel altijd een stevige zijwind, op de bukfiets 45-50 minuten, op de M5 lowracer 25-30, op de M5 M-racer 30-35. Voor mij overtuigend genoeg. De high Baron is een stuk hoger dan de M-racer, wellicht dat daar het verschil zit: Zijwind werkt een stuk meer tegen naarmate je hoger zit, heb ik gemerkt.
Hierbij wel aangetekend dat het extra eten en de sportdrank die ik nodig heb voor het fietsen me meer kost dan een liter benzine en dat het ritje met de auto 15-20 minuten is ;) Over efficiëntie gesproken...

Rogier, dus je ww afstand leg je sneller af op je M5 lr dan op de M-racer? Denk je dat dit aan de route ligt of aan de fiets? Ben gewoon benieuwd.
Mijn ww route van 17km duurt min of meer even lang op de Rapto Midracer, Optima Cheetah of Baron Xlow. Bij veel hobbels en klinkers is het grote voorwiel (incl 50mm Big Apple) van de Raptobike fijn

Even voor de volledigheid: het oorspronkelijke idee om de voetengaten met een wc-borstelhouder dicht te maken was van Lorenz. Niet van mij. Ere wie ere toekomt.
Ik heb zijn idee uitgevoerd en later een verbeterde versie gemaakt toen Lorenz op zijn blog de foto's had geplaatst.

Gr. Wim

Sjef, het tijdverschil zit deels in de fiets en deels in andere factoren: minder wegwerkzaamheden onderweg toen ik de lowracer had, andere montage fietstassen, conditieverschil kan ook nog. Heb de indruk dat ik met de lowracer net in de luwte reed van de wind die tegen de dijk op omhoog gestuwd wordt, en dat ik met de M-racer net boven die luwte uit kom.
Door het grote voorwiel is de M-racer in elk geval duidelijk sneller en comfortabeler op klinkerwegen en over verkeersdrempels e.d..
Kortom de gedachten dwalen nog wel eens af naar een ontwerp voor een 2x28 inch lowracer :) toch eens een lasapparaat regelen...

Het vergelijkend onderzoekje van Dave is een redelijke aanzet voor een objectieve meting en hij nuanceert zijn eigen conclusie.Belangrijk bij dit soort metingen is dat je even goed getraind bent in de racefiets en lighouding over hetzelfde meetparcours, wat bij hem niet echt het geval is.
Bij een toenemend stijgend parcours zal de racefietshouding steeds dichter bij de ligfietshouding komen te liggen qua snelheid. In de lighouding kun je wat minder spiermassa inzetten (lagere hartslag). De bovenbeenspieren doen hier vooral het werk, in de rechtophouding zullen ook bil en onderste rugspieren hun aandeel leveren
De meeste racefietsers zitten met hun handen op de remgrepen en daardoor is hun luchtweerstand aanzienlijk hoger dan bij de meeste raceligfietsers.
In de praktijk gaan de racefietsers mede daardoor aanzienlijk langzamer ook al leveren ze vaak meer inspanning even afgezien van toerligfietsen ( behoorlijk rechtop zittend, kleine wielen en zwaar lopende banden).
Op de meeste fora en blogs worden appels met peren vergeleken en maar wat raak gekletst niet gehinderd door enige kennis van natuurkunde en inspanningsfysiologie.
Wetenschappelijk verantwoordend meten is een vak apart en tijdrovend.

Groet,
Bert H.

Ik zou eerder verwachten dat bij een parcours met meer stijging de ligfiets meer in het voordeel komt ten opzichte van de bukfiets. Dat wil zeggen, als de ligfietser getraind is op klimmen en het voordeel van de ligfiets weet te benutten.

Spiermassa boeit niet bij klimmen, afgezien van kleine bultjes die je met bruut anaeroob geweld te lijf kunt. Zodra de klims langer worden wordt de ademhaling de dominante factor, en daarin wint de ligfiets het van de bukfiets. En niet zo zuinig ook. Bukfietsen zijn nu eenmaal slechte klimmers.

Ik vind het initiatief van de lichtmast op de WAW van Christoph B begrijpelijk. Je wilt je dure Velomobiel natuurlijk heel houden. En prijzenswaardig ook, verkeersdeelnemers achter geparkeerd verkeer en bossages kunnen hem nu zien aankomen.
Dat hij daarvoor een onbetekenende fractie meer luchtweerstand voor lief neemt pleit alleen maar voor zijn sportiviteit.
Of zoals hij zelf zegt in (correct) Duits: "Sicherheit durch Sichtbarkeit"!

Eens met Bert dat nauwkeurig en zinvol meten een vak apart is en dat het opletten is om geen appels met peren te vergelijken.
Dat een ligfiets bij het klimmen minder presteert dan een bukfiets is ook mijn ervaring. Daarnaast vond ik het erg oncomfortabel: naar voren gekanteld hoofd belemmerd de ademhaling en omdat je half ondersteboven hangt neemt de bloeddruk op je hoofd onaangenaam toe.
Over appels en peren gesproken: ik kan me voorstellen dat de lagere kcal/mile-waarden waar Dave op uitkomt zijn toe te schrijven aan de lagere snelheid tijdens het klimmen. Een meting bij rustig klimmen op de bukfiets, met dezelfde snelheid als de ligfiets, kan hier duidelijkheid geven.

Ha! Lekker veel reacties! :-)
Die flitspaal op de WAW is begrijpelijk, maar ook persoonlijk smaak. We zijn in Nederland best wel verwend met ons gescheiden fietspaden netwerk. Al valt er nog een hoop te verbeteren. Als velomobilist wordt je door vele 'veilige' ingebouwde voorzieningen in dit netwerk soms wel eens de rijbaan op gedwongen. Dan is zichtbaarheid (vooral in hoogte) soms van levensbelang. Het verkeer kan ook hier (soms) een jungle zijn. Ik bespeur een agressieviteit tegen velomobielen tussen autoverkeer. Daar kan je maar beter tegen wapenen of alert op zijn. Maar zo'n flitspaal? Tis maar net waar je fietst. In Belgie of Engeland begrijpelijk in Duitsland durf ik zonder angst mij tussen de auto's te begeven, tenzij daar een geel kenteken tussen zit....

Een vergelijk tussen rechtopfietser en ligger is appels met peren. Daar is inmiddels genoeg over gezegd.

De WC-borstelhouder is een gouden tip. Niet geprobeerd kun je niet oordelen. Ik heb 1 dag rondgereden en de werking is voelbaar. De tocht op mijn benen is nul. Hoe ik dat weet? Al na 50 km sneuvelde 1 kap bij de oprit van de pont in Wijk bij duurstede. Hij bleef nog hangen tot Heusden. Daar heb ik hem preventief verwijderd om verlies te voorkomen. Ben er zuinig op. De terugweg koelde behoorlijk af. Voldoende testvergelijking over 100 km met een normaal en een afgedekt voetgat. Dat scheeld een slok op een borrel! Drempels nemen valt onverwacht reuze mee.

Het Herfsttreffen? (Hashtag #HT13 op twitter svp) Ik heb Stoffel en Oucho (Herbie) afgeleverd en kwam Jos en een witte Quest tegen op mijn terugweg. Er schijnt een Quest uitsluitend beladen met dekbed en hoofdkussen die kant op te zijn gegaan. RJ zig-zagt heen en weer tussen Alphen-Dronten-Alphen en Goirle. Met een gebroken achterbrug. Ik zie een foto van een rij velomobielen en daarna weer radiostilte net als op het Paastreffen. Ik weet dat ze Wifi hebben daar dus dat kan geen beletsel zijn om het thuisfront op de hoogte te houden. Op de LML wordt melding gemaakt van naar hogere regionen in de atmosfeer te gaan. Ik waarschuw alvast: Ik kan niemand komen bevrijden zondag. Het is niet mijn hobby een pendeldienst te onderhouden tussen Koudhoorn en Goirle of Mars of Pluto of anders sterrenstelsel. Zoals ik deed met het Paastreffen. Heel nederland is befietsbaar, maar houdt een keer op. Mijn fiets is een beetje moe nu....;-)

Dank voor de reacties Rogier en voor de discussie anderen.
Laten we aannemen dat de meesten van ons geen inspanningsfysiologen zijn en zonder literatuur of met maar weinig eigen onderzoek, kunnen we de discussie niet duidelijk onderbouwen.
Vooruit dan, 1 case:ik heb zojuist een pittige berg beklommen met een redelijke conditie (Alpe d'Huez op de Baron Xlow) en dat ik beduidend trager was dan de racefietsers die pas net begonnen waren met fietsen.Bergaf daarentegen weer beduidend sneller.
Het comfortverhaal van de M-racer spreekt me wel aan, toch eens zo'n ding huren.