Website Rome-Mekka per ligfiets

Gepubliceerd op 17 november 2009 00:00 (279 keer bekeken) 0

De ligfietser die deze zomer naar Mekka fietste haalt keer op keer de media.Verder een verhaal over een Whike die naar Dakar is gereisd.

Mekka

Van de tocht van Henk Holstein uit Ter Apel vanuit Mekka nu weer thuis aangekomen. Een
'eindverslag' stond in het Dagblad van het Noorden.

Op de site van m5 wordt vervolgens een tip gegeven van een site die is gemaakt over de reis die met een M5 Carbon High Racer van Rome naar Mekka is gemaakt.

Oregon, Amerika

Op deze link staat een reisverslag waarin veel aandacht aan fotografie is geschonken.

Dakar

We zagen verder deze blog een ligfietser die met een Whike naar Dakar onderweg was. Er is ook een website van, bikedreams.com.We kregen bijgaand reisverslag:"

Van 22 oktober tot 1 november reed ik per Whike van Tiznit naar Dahkla in Marokko, over een afstand van 1100km in 8 fantastische fietsdagen

Op human en windpower door de woestijn

De Whike vraagt om wind en ruimte, en dat vind je, naast Nederland, op diverse plekken in de wereld. Een goede plek is de West Sahara. Na een politiek instabiele periode is het nu rustig en kan het gebied veilig bezocht worden.
Het voorjaar is de beste tijd wat wind en temperatuur betreft om hier te Whiken. De rede om nu deze tocht te maken is dat ik een verkenning van het gebied wilde maken voor een tocht met meerdere Whikes in februari/maart.
Bike Dreams, een organisatie die zeer lange fiets tochten organiseert, nodigde mij uit bij hen aan te haken op hun Parijs-Dakar tocht die zij in deze periode over een tijdsbestek van 10 weken maken.

In 8 dagen met legden we de afstand van ruim 1100 km af van Tiznit naar Dahkla. De eerste twee dagen van de van de tocht bevonden we ons nog bergachtig terrein met in totaal 2100 meter klimmen waar na het landschap veranderde in steeds vlakkere en drogere woestijn. De tocht volgt een fraaie tweebaans kustweg, in goede staat. Slechts tweemaal moesten we off the road om onze campsite te bereiken.

Bike dreams verzorgde transport van bagage zoals tent en slaapzak en verzorgde 3 goede maaltijden per dag en, heel belangrijk, voldoende water. De lunchstop was meestal halverwege het dagtraject van gemiddeld 150 km. Er deden 20 deelnemers uit diverse landen mee waarvan 4 aan de wedstrijd deelnamen. Een wedstrijd over 7000 km!

Het dagritme was eenvoudig: nog in het donker opstaan, tenten afbreken, ontbijten en met de eerste zon op weg. Alles is er op gericht om de middag warmte, die soms kon oplopen tot ruim 40 graden, zoveel mogelijk voor te zijn.

Deze tijd van het jaar is niet de beste tijd voor een betrouwbare wind. Jammer genoeg waren er inderdaad vaak momenten dat ik veel moest trappen. Als de wind kwam was dat meestal tegen het middag uur en dan was het puur genieten. Licht bijtrappend met een vaartje tussen de 40 en 50 km per uur is puur “chillen”, dan gaan de eindeloze kilometers ineens een stuk sneller. Het verkeer hield zeer goed rekening met deze vreemde weggebruiker. Er is naar het zuiden toe steeds minder verkeer. Slechts af en toe word je nog ingehaald door een vrachtwagen. Vaak kreeg ik enthousiaste blikken reacties vanuit de cabine.

Ook de beloofde kamelen waren van de partij, eenmaal moest ik zelfs aardig in de remmen voor een overstekende groep.

Wanneer mogelijk sliepen we op campings, maar vaak gewoon in the 'middle of nowhere'. Dat waren vaak de mooiste plekken vlak aan zee met overweldigende sterrenhemel in de echt donkere nacht. Water op rantsoen en het toilet 200m in alle richtingen. Het bleek toch echt verstandig om op te passen voor slangen, ik ondervond ook dat het beter is om eerst even je schoenen te checken voor ze aan te trekken. In de nacht was de temperatuur aangenaam, het koelde niet sterk af omdat we zo dicht aan de kust verbleven. De enorme ruimte van de woestijn is indrukwekkend en mijn gevoel voor ruimte en afstanden veranderde gaandeweg.

De Whike heeft zich fantastisch gehouden, zelfs geen lekke band op het ruwe weg oppervlak. De overige deelnemers keken eerst vreemd op van deze fiets, de echte puristen waren zelfs wat afkeurend. Maar na een aantal dagen had iedereen al even op gezeten. De zure blikken van de, hard trappende, kopgroep die met ruim 10 km/h verschil door mij werden ingehaald op het moment dat het goede waaide brachten bij mij een forse glimlach op het gezicht.

Al met al een zeer geslaagde tocht die voor absoluut voor herhaling vatbaar is met een grotere groep Whikes.
"

Redactie

Reacties (0)