DAG 13 - Derk "doet" de Pyreneeen
Gepubliceerd op 26 juni 2001 00:00
(34 keer bekeken) 0
zaterdag 23 juni 2001 Weer: zonnig en erg warm km. stand aan einde etappe: 2136 km Klimmen, klimmen, klimmen Fiets: Thys 222 ongestroomlijnd Humeur: goed Het gaat dus prima met Derk. De Alpen heeft ie nu achter zich, en dus begint hij na dit "voorgerecht" maar aan de hoofdmaaltijd. Zondag rust- en reisdag. Maandag de eerste pyreneeen-etappe. Drie dagen met heel veel berg om op te klimmen. Succes Derk!!
Een technisch onderzoek
Voor dat u verder leest moet ik eest even vertellen dat ik geen techneut ben. Maar ik mag wel stellen dat ik mijn ogen niet in mijn zak heb. Er ontgaat mij dus niet veel.
Terwijl ik naast Wim Thijs in de volgauto zat, constateerde ik dat de zetel van de roeifiets het belangrijkste onderdeel van de roeifiets is. Niet alleen omdat je daar zo comfortabel op zit, wat natuurlijk heel belangrijk is, zo heerlijk relaxed de berg af, als ware het, dat je zit in je eigen fauteuil voor de buis. Nee, daar wil ik het niet over hebben.
Ik wil het met u hebben over het geniale van de Thys roeifiets.
Stel u zit op de grond met gekromde benen tegen de muur, nu strekt u de benen. Wat gebeurt, u schuift achteruit. Door dat geniale stoeltje gebeurt dat op de Thys roeifiets niet. Op de Thys gaat u vóóruit! Omdat dat stoeltje u tegenhoudt. Geweldig die uitvinding nietwaar?
Maar er is meer. Door dezelfde vinding gaat de Thys ook sneller dan een gewone fiets! Hoe zet je kracht op een gewone fiets? Juist! Door naar beneden te trappen. Je trapt jezelf dus omhoog, er is geen constructie die dat tegenhoudt. De resultante van die krachten worden omgezet in een voorwaartse beweging.
Nu, je hoeft niet gestudeerd te hebben om te begrijpen dat een resultante nooit zo effectief is als de directe kracht.
Derk is dus eigenlijk de uitvinder van een rijdende fauteuil.
Dat bedacht ik dus toen ik Derk zo op zijn zwevend matras langs zag suizen.
Frans
Zie ook:
Reacties (0)