Gripshift bypass
Gecreëerd op 21 januari 2012 14:25
Categorieën: Versnelling, Techniek
De Sram gripshift schakelaar die ik op een gegeven moment in de Alleweder gemonteerd heb gaf al vrij snel problemen met schakelen. De shifter van de voorderailleur is het altijd goed blijven doen, maar de shifter voor de achterderailleur begon al vrij snel stroef te lopen. Zo stroef dat ik elleboogklachten kreeg.
Ik heb in die tijd allerlei dingen geprobeerd om het probleem op te lossen. De shifter is vele malen open gemaakt om allerlei smeermiddelen te proberen. Het inwendige is vooral kunststof op kunststof, als dat een beetje ruw wordt is er erg weinig meer aan te doen. Op het gebied van smeermiddelen heb ik de beste resultaten bereik met vaseline, maar in principe moet een teflonhoudende spray of vet ook goed kunnen werken.
Ook het vervangen van binnen- en buitenkabels gaf weinig effect. Ik heb nog een zelfbouw-variant op de U-turn-away van M5 gemaakt met iets meer effect, maar nog steeds niet indrukwekkend.
Op de ligfietsmailinglijst werd een keer de truck genoemd om een gaatje in het huis van de shifter te boren en de kabel er anders uit te laten komen. Harry Lieben overwoog deze operatie uit te voeren en had het weer van een ander, ik meen Anton Luijtink.
Nadat alle andere opties en foefjes uitgeput waren heb ik een gaatje geboord door het huis van de schakelaar. Geen ingewikkelde aansluitingen verder, gewoon de kabel in een kabelbusje tegen de buitenkant van het kunststof huis laten afstoppen. Je verliest daarmee je stelmogelijkheid aan het stuur, dat heb ik in de Quest later mooier gedaan. Toen een en ander weer was aangesloten ging een nieuwe wereld open: zo licht kan schakelen gaan!
Ik ben helemaal om, het is bij mij de enige oplossing die echt een oplossing bleek, ik kon allerlei zogenaamd afgekeurde binnenkabels weer gewoon gebruiken, enz, enz.
Het lastigst is om in de greep de beste weg te vinden om de kabel er zonder rare bocht en hoek uit te krijgen. Hoe dit exact moet hangt helemaal van het type greep af. Bij de eerste hoefde ik enkel een gaatje naar buiten te boren, bij de anderen moest ik ook wat kleine groefjes in het binnenwerk aanbrengen.
Het is me nu bij drie behoorlijk verschillende modellen gelukt, maar alleen na veel nachtjes slapen, opgeven, en weer opnieuw beginnen.(wat overigens ook met mijn matige gezondheid te maken heeft, dus laat je ook weer niet al te veel ontmoedigen)
Het simpele kabelbusje is later in de Quest vervangen door een echt deftige oplossing: een Dura-ace kabelstelbusje met een homemade contrabusje geeft tegen de rand van de greep de mogelijkheid om in de fiets de kabel bij te stellen, net als eerder.
Het is belangrijk om voor het boren goed te overwegen hoe de kabel buiten de greep moet weglopen, een deel van de oplossing bestond bij mij uit het verdraaien van de greep op het stuur.
Omdat ik geen grote gaten in de greep wilde boren, alleen een 1,5 of 2 mm gaatje voor de kabel zelf, zit de kabel met zijn stelbus niet echt knikvast aan de greep. Als je dit wel wilt moet je de bus in de greep laten wegzakken (groter gat boren en speciaal draaiwerk) of vastlijmen. Ik heb dit niet gedaan maar gebruik gemaakt van de verdere kabelloop langs het stuur. De sis kabel is van zichzelf zo stijf dat deze bij fixatie aan het stuur goed bijft zitten bij aansluiting met de greep.
Onderstaand nog wat detailfoto's van beide grepen. Er op klikken geeft een vergroting.
Reacties (0)