verlenging Flevo-Alleweder
Gecreëerd op 21 januari 2012 14:24
Categorieën: |Overig|
Toen ik mijn Alleweder 3e hands kocht paste ik er eigenlijk helemaal niet in.
Na email-overleg met Velomobiel.nl heb ik toch besloten hem te kopen, ze vertelden me dat het best mogelijk was de fiets zo aan te passen dat ik er wel redelijk in zou passen.
Met die aanpassing, het boven-achter ruimer maken van het staartstuk, heb ik ongeveer 2 jaar gereden. Om een goede beenlengte-instelling te krijgen had ik het stoeltje erg rechtop gezet. Na verloop van tijd kreeg ik steeds meer de behoeft aan een langere beenlengte-instelling waardoor het stoeltje nog rechterop kwam te zitten. Uiteindelijk had ik een zithoek van ongeveer 47 graden, garantie voor een houten kont! Verder vroeg ik me af of mijn hardnekkige knieblessure misschien te maken had met de ongebruikelijke verhouding tussen brackethoogte en zithoek.
Na lang dubben en wederom overleg met Velomobiel.nl heb ik besloten om de achterkant bij het hoofdspant los te boren en er ongeveer 12 cm tussen te zetten.
Zo gezegd zo gedaan:
Eerst het juiste aluminium gehaald in Dronten bij Velomobiel.nl. Met de plaat op mijn neus moest ik 60 km naar huis rijden. Het ging prima, alleen wat slecht zicht in het donker en schade aan het lakwerk.
De eerste ingreep was, op advies van Theo van Andel en Allert Jacobs, om een plank aan te armleggers vast te poppen om alles een beetje bij elkaar te houden. Achteraf betwijfel ik of het noodzakelijk was, de armleggers zelf bleken, toen ik ze tijdens het verlengen wilde narichten, bijzonder stijf te zijn.
Vervolgens heb ik de hele achtervork verwijderd en de verlichting afgekoppeld.
Nu moest ik een heleboel popnagels uitboren, wat me drie boortjes kostte door wegspringen en scheeftrekken. Ook de dubbele bodem onder de zitting is vernieuwd, er waren wat stukken slecht gemonteerd en daardoor versleten, en hij moest ook 12 cm langer worden.
Het lastigste was, na het monteren van de verlengstrips aan het voorste deel, om de achterkant er weer ‘recht’ aan te zetten. Hoewel dit niet zo belangrijk is, sporing tussen voor- en achterwiel vind bij een dergelijk type driewieler automatisch plaats, wilde ik alles toch een beetje netjes doen. Het was vooral lastig om een referentie aan de voorkant van de fiets te vinden. De wielkasten bleken niet symmetrisch, en iets anders kon ik niet echt verzinnen. Uiteindelijk heb ik op het oog ‘maar wat’ gedaan. Wel heb ik gecontroleerd of het achterwiel ongeveer midden tussen de twee voorwielen spoort, en of het haaks op de weg staat. Om toch iets te kunnen ‘uitrichten’ zullen we maar zeggen.
Uiteindelijk dus de achterkant er weer tegenaan gezet, beginnend bij midden onder, hier had ik goede richtpunten, en daarna de verlengstroken naar boven steeds verder vastgezet.
Vervolgens heb ik de armleggers verlengd. Er kwam nog wat trek en buigwerk aan te pas om de oude armleggers met de nieuwe velengstukjes in lijn te krijgen. Later heb ik deze stukjes vervangen door langere, en dus meer van de oude afgezaagd. Dit om wat meer binnenbreedte ter hoogte van mijn schouders te krijgen.
Vervolgens is de verlichting weer aangesloten, het stoeltje omgebouwd, dat nu langer kon worden, en ook nog de achtervork omgebouwd zodat ik een betere (15 mm lagere) kettinglijn door de dubbele bodem kreeg.
Al met al ben ik met dit (te grote) project een hele poos bezig geweest. Vooral het bedenken en afwegen kostte mij veel tijd. Het kan ongetwijfeld sneller maar ik ben chronisch ziek en dat heeft helaas zijn weerslag op mijn knutselvermogens.
Ik heb nu al weer een paar honderd kilometer met deze Alleweder XXL gereden en merk geen negatieve verandering van de rij-eigenschappen. Het zou kunnen dat ik hem iets eerder op twee wielen krijg in de bochten, maar dat is te verwaarlozen. Het toegenomen gewicht schat ik op ongeveer 500 g, er van uitgaande dat de plaat van 0,8 mm 2 kg per m2 weegt. Het belangrijkste van alles is dat ik nu een zithoek van 35 graden heb gekregen, en dan nog wat ruimte voor een dieper stoeltje over heb.
Reacties (0)